Zaterdag 21 januari
Door: Adelbert
Blijf op de hoogte en volg Adelbert
23 Januari 2012 | Thailand, Bangkok
Zaterdag ochtend met Jam’s huis treincake gebakken, ’s middags met Ploy’s huis naar de waterval geweest en ’s avonds met Ploy’s huis uit eten geweest.
In Khon Kaen heeft het weer de hele nacht geregend. Er is toch aan matten vlechten gedaan in de zware modder en verder niets.
Die-hards
Kerry vond het toch verstandiger om alles op één dag te doen. Dus vanmorgen cakes bakken met het Living Waters House en vanmiddag met het Darwin House naar de waterval, een marktje en uit eten.
Klokslag tien uur zaten we in de keuken. Namen leren. Kerry had voor de boodschappen gezorgd. Geen van de meiden had ooit gebakken. Een bakje op de weegschaal zetten en dan opnieuw op nul stellen? Nooit van gehoord. Volgens Kerry hadden we bakpoeder nodig dus die op zoek naar bakpoeder. Meaw (miauw) is de plaatsvervangend Mae omdat de echte Mae (Tip) vandaag haar vrije dag heeft. Die vond dat we moesten beginnen en begon de cakemeel door een natte zeef te zeven in een enorme pan als beslagkom. Zeef verstopt. Ze heeft met een satéprikker het ding weer gangbaar gemaakt. Toen heb ik maar de volgorde verteld. Boter, suiker, eieren, meel en eventueel melk. Om heeft zitten wegen, Mai (mài) heeft de eieren in een bakje gebroken, Meaw heeft staan roeren (er was geen mixer) en dat deed ze perfect, nog een kind heeft staan kloppen en zo werd het toch nog twee pannen goed deeg. Toen we met de cakemeel begonnen kwam Kerry met bakpoeder uit de keuken van Pawinee. Tot slot het vullen van de wagonnetjes in het cake blik en het deeg wat aanduwen voor de details. Uiteindelijk met Jam en Gig (kik, zachte k’s) mee met Kerry naar het huis van Pawinee, daar mochten we de oven gebruiken. De trein cake blikken pasten er natuurlijk niet naast elkaar in, dus Kerry heeft twee maal moeten bakken. Toen ik ’s avonds kwam kijken hoe het was gelukt, waren er nog maar een paar stukjes van de 24 cakejes die we hadden gebakken. Het heeft dus uitstekend gesmaakt. Een van de bakblikken blijft in het Living Waters House, het andere gaat weer mee naar huize Hesseling.
Om een uur was het vertrek naar de waterval (Thais: Nam (= water) Tok). We gingen met Kerry haar auto. Een pickup Ford. De kinderen kwamen aanlopen met twee grote plastic zakken met handdoeken en Duan (doean) en May allebei met hun nieuwe tas. Voorbank Kerrie en ik, achterbank Mae Porn, Waysa (weeza), Aisley (long time volunteer) met zoon Joshua, open laadbak met 12 kinderen en Mae Ann. In die achterbak heeft iedereen zijn eigen plekje. Allemaal schoenen uit. Mae Ann tegen de achterkant (kan ze nog net uitvallende kinderen grijpen?). Kerry heeft heel voorzichtig gereden met zo’n kostbare lading. Helaas begon het al te regenen toen we de straat nog niet uit waren. Een buitje. Een lang buitje en bijna een half uur rijden in een open laadbak in de regen is lang. Voordat we de grote weg opdraaiden even gestopt en gevraagd of de kinderen echt wel door wilden. Ja klonk het van alle kanten. Dus verder en toen kwam er een stortbuitje. Bij de bergen afslaan en de weg werd al smaller en kronkeliger. Het was even droog. Af en toe was er een afdaling als in een achtbaan en was er een gegil in de achterbak. Bij aankomst, even voor nog een stortbuitje moeten schuilen in een verkoopstalletje. Gop (kop, zachte k) was de laadbak nog niet uit of had van haar zakgeld al een ijsje gescoord. We moesten via trappen en langs (eet)stalletjes naar beneden en daar was een poel van kniediep (mijn knie) water. Rechts liep het onder een hoek van 30 à 45 graden naar boven en daar kwam het water vandaan (en de tieners op autobanden of op hun broek). De ondergrond was steen en in het poeltje een ongelijke bodem van steen en stenen en steentjes. Er was een soort kiezelstrandje waarlangs je het water in kunt schuifelen. Een badpak hebben ze niet, gewoon in T-shirt en short. Ook de volwassenen en de tieners. Behalve die ene farang (vreemdeling, witmens) die natuurlijk in zijn zwembroek te water ging. Kerry had ook een aantal banden gehuurd. Daar hebben ze alleen op gedobberd en mee gezwommen. Ze hebben ontzettend veel plezier gehad. Af en toe regende het weer. Ook een zodanige stortbui dat een aantal meisjes het water uit ging om onder een boom te schuilen. Maar dat kon de pret duidelijk niet drukken. Een gegil, gegier, gelach, kortom heel veel plezier. Uiteindelijk begon de een na de ander vreselijk te rillen en aan mij dan de vraag “heb jij het niet koud?”. Nou nee helemaal niet, heerlijk water.
Na iets meer dan een uur zijn we er uit gegaan. Weer naar boven. Onderweg werd weer zakgeld uitgegeven aan snoepwaren en boven kregen ze een handdoek om. De auto werd gestart en Kerry heeft eerst een paar keer opgetrokken om het water uit de achterbak te krijgen (en er kwam heel wat water uitzetten!!). Iedereen weer inladen en weer op huis aan, daar allemaal gedoucht en schone kleren aan (en weer opnieuw namen leren).
Om half zes gingen de andere kinderen aan tafel en gingen wij uit. Weer in Kerry’s auto. Alle meisjes en Ann helemaal opgedirkt. Mooie haartjes en mooie jurkjes of kleren. Horloges en sieraden om. Zag er fantastisch uit. Ik was met veertien heel mooie dames op stap. Weer zo’n 20 minuten heel voorzichtig rijden. Bij het restaurant aangekomen was er een hele lange tafel voor ons met drie gaten. Daar werd een korf met vuur in gezet (heel warm), een metalen rand eromheen om de warmte af te scheiden en een soort grote metalen sinaasappelpers er op. De ribbels waren spleetjes. Bovenop zette je een stuk spek. Dat smolt en liep naar beneden. Daar kon je dan op grillen. Er was een keteltje bij met bouillon en dat goot je dan in de rand. Daar kon je dan groente en van alles in koken: de Koreaanse BBQ. De jonge dames waren er duidelijk al eerder geweest. Ze wisten precies hoe het allemaal moest en waar alles stond. Ik heb één schaaltje vlees gehaald en verder werd ik door Dhai (dhaai), Mote (mot) links naast me en Wi (wie) rechts naast me volledig verzorgd. Ploy keek het vanaf haar plaats naast Dhai of het allemaal goed ging en greep af en toe in. Het vlees werd voor me geroosterd, op tijd gekeerd en op mijn bord gelegd. Reeds klare lekkernijen werden voor me gehaald. Mijn glas werd op tijd bijgevuld en als je zag welke hoeveelheden die kinderen zelf verzwolgen, ongelofelijk. Aisley trakteerde alle kinderen nog op een speeltje (er kwam zo’n man langs met een dienblad met bloemetjes koopwaar). Heel gezellig, heel leuk en heel lekker allemaal.
Na het eten en iets verder het dorp in. Parkeren naast de markt. Erg druk, ze rijden nog steeds aan de verkeerde kant van de weg. De markt op. Nee. Nee? Nee, want de bedoeling was een bezoek een de 7/11 (seven/eleven, supermarkt open van 7 ’s morgens tot 11 ’s avonds) in de zelfde straat als de markt. Daar was snoep goedkoop te koop en alle kinderen hadden gespaard en kwamen met zakken vol snoep naar buiten. Elke dag krijgen ze tien Baht (€ 0,25) zakgeld. Dat wordt op school aan snoep besteed of ergens voor gespaard. Ze hadden een paar weken geleden zelf voor dit uitstapje gekozen en dus was het zakgeld opgespaard tot vandaag. Zijn ze zich een kwartier geleden volledig te buiten gegaan aan een onbeperkte BBQ, zitten ze alweer te snoepen. Really Thai people. Om negen uur ongeveer waren we thuis. Van iedereen een “thank you” en een knuffel. We hebben allemaal heerlijk geslapen.
En wat kost dat nou, tweeëntwintig kinderen en een hand vol volwassenen een heerlijke ochtend/middag bezorgen?? In totaal was ik deze dag THB 3200 kwijt. Tachtig hele eurootjes!!!
-
23 Januari 2012 - 19:21
Anton En Annelies:
Wat een leuke dag heb jij gehad!!!!! En de kinderen!!!!!!
Allemaal lekker verwent!
Wat zal je dat staks missen als je weer thuis bent,al die dames die het allemaal voor je regelen.
Geniet er maar van!!! -
23 Januari 2012 - 19:39
Kolja & Ellen:
Hallo Adelbert,
Wat is het leuk om te lezen hoe dat daar zo gaat en nog leuker om te lezen dat het een echt geweldig top weekend is geworden voor de dametjes.
Ook erg leuk om te lezen dat de trein taartjes nog gelukt zijn den dat het een (verwachte) succes is geworden.
We kijken uit naar de volgende verslagen. -
24 Januari 2012 - 19:57
Elise:
Ziet er spectaculair uit, de waterpret! -
24 Januari 2012 - 20:31
Annette:
Volgens mij dezelfde waterval als in 2004. Evenveel pret en plezier!
En al die kinderen in de achterbak! We weten niet anders in Thailand, maar kom daar maar eens aan in het geregelde Nederland!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley