Het was grandioos

Vanmorgen op het busstation gegeten met Dallas en Jenny en wij hebben dit keer betaald. Daarna konden wij meerijden vanaf het Bussarakam hotel met de ons onbekende Paul en Cheryl. Dus om klokslag 09.00 uur waren we in Ban Kota. De jongens uit LomSak en Ban Kota waren als wegwijzers en parkeerders druk in de weer. De groene lijnen op het terrein van fase twee waren de omlijning van de parkeervakken. De meisjes van beide huizen liepen overal rond en zagen er op hun paasbest uit. Nou ja, niet helemaal. Die van Ban Kota hadden allemaal nieuwe kleren gekregen en waren gaan ruilen en dan ziet er tenminste eentje niet uit. We kregen een keurig programma uitgereikt en onder de Special Thanks stonden we als “Dutch Mercy Team”. Gisteravond hebben ze alle meer dan 500 ballonnen opgeblazen en boven aan de palen van de waranda’s voor de kinderhuizen gehangen. Een heel vrolijk gezicht. Gedurende de ochtend werden we dus steeds verrast door klappende ballonnen. De kinderhuizen konden worden bezichtigd. De Mae’s stonden voor de deur en leidden samen met wat huisgenootjes de gasten rond. De eetzaal was als toneelzaal ingericht. De eerste rijen waren voor genodigden, maar bescheiden als we zijn hebben we niet eens gekeken of er ook stoelen bij waren voor het Dutch Team. Zijn dus gewoon ergens in de zaal gaan zitten.

Begonnen werd met een klassieke Thaise dans door leerlingen van de school in LomSak. Helemaal prachtig aangekleed, schitterend om te zien en een mooie uitvoering. Daarna een welkomstpraatje van de officiële Thaise manager van Ban Kota, gevolgd door een openingsgebed van Rob Dunk. Er was een ding vervelend voor mij: tijdens de sprekers werd er foto’s getoond op twee schermen van de totale bouw van het complex. Multitasken kan ik slecht (ben per slot een man nietwaar) dus ik heb èn tekst èn foto’s gemist. Maar de gelukwensen van het Dutch Team vanuit Nederland heeft Henny wel gezien en Rob complimenteerde ons er mee. Complimenten aan ons adres zijn er vele geweest. Ook op de foto’s kwamen wij heel voordelig uit. Dan een verhaal van Pawinee (hoofd van House of Mercy Foundation) met drie DVD’s van elke vestiging een. Daarna een zangduo. Of het ingehuurd was of uit eigen gelederen weet ik niet. De jongedames waren èn aan het gillen èn veel met hun fototoestel in de weer. Dan een dansvoorstelling van de meisjes van het Darwin House, LomSak (vorig huis van Ploy die door mij wordt gesteund), een praatje van het Khon Kaen Government. Er werd een succesvolle jongeman uit eigen gelederen op het toneel gehaald. Die heeft nu een aantal eigen fotozaken in Bangkok. Dan een meisje van Ban Kota die een christelijk liedje zong zowel in het Engels als het Thais. Als laatste in de zaal een dansopvoering van het Living Water House uit LomSak (huidige huis van Ploy en Jam, die door mij worden gesteund). De ceremonie binnen was afgelopen. Buiten onder het Paviljoen overhandigde de gezamenlijk Rotary van Zwitserland en Thailand een cheque van 1,5 miljoen THB (ca € 37.000,-). Daarna mocht de oudste vrijwilliger Eric (90 jaar) het lintje doorknippen dat over het naambord hing. Fotomoment van Mercy bestuur natuurlijk.

In de tussentijd hadden de jongens de toneelzaal veranderd in een eetzaal. Op elke tafel stond een bloemstuk en op de beide buffetten stond een waarlijk kunstig stuk fruitsnijwerk. Dat heb ik gisteren zien snijden door Wen uit LomSak, de grote zus van Nan (koe van de Tabor). Toen was het dus aanvalluuuh. Mie en rijst met elke een prutje en een extra prutje. Groenvoer en scherpe bijgerechten. Volop toetjes.

Daarna zijn we weer met Paul naar Khon Kaen gereden om tegen vijven weer terug te keren voor de BBQ. Voordat we aan tafel gingen hebben we met volle teugen genoten van spelende kinderen over het hele terrein. Met die van LomSak er bij waren dat er zo rond de tachtig en dat ziet er leuk uit. Probeersels op de rollerskates en racewedstrijden op skates. Ook werd er voetvolleybal gespeeld door de jongens uit beide huizen. Moet je knap athletisch voor zijn. De BBQ bleek weer rijst en mie met prutjes te zijn (en de nodige scherpe bijgerechten) en op elke tafel lagen twee ge-BBQ-de vissen. Ik heb bij vier meisjes van het Darwin House aan tafel gezeten (Cathay, Mote, Bui en Gop). Die konden met de vis omgaan en het heeft mij weer aan niets ontbroken. Leuk hoor. Henny heeft bij de volwassenen aan tafel gezeten. Rob en Pawinee hebben iedereen bedankt en de zaal heeft voor iedereen geklapt. Ook het Dutch Team werd weer genoemd en de ballonnen werden apart vermeld (da’s twee keer klappen!). Daarna allemaal naar buiten voor het vuurwerk dat werd afgestoken op het terrein van fase 2 en daarna werden er “ballonnen” opgelaten. Een grote hoge zak op zijn kop en aan de onderkant een brandje -> warme lucht -> laat de zak opstijgen en die wordt dan meegevoerd door de wind. Nog wat na kletsen en Paul en Cheryl hebben ons weer thuisgebracht.

Het was een FANTASTTISCH FEEST en iedereen, groot en klein heeft volop genoten.