Toch weer een rustig dagje. Wel met een paar inspannende bezigheden. Om te beginnen was ons ontbijttentje gesloten. Er bleken meer tentjes van de maandagsluiting gebruik te maken. We zijn maar terug gelopen naar het hotel en om de hoek hebben we Thais ontbeten. Rijst met twee prutjes en water. Was pittiger dan bij ons eigen ontbijthuis. Morgen maar weer gewoon.

De Thai zijn bezig geweest alle geleende en gehuurde spullen terug te brengen.

Met de taxi naar Ban Kota (THB 70). Daar mijn was in een machine gestopt. Er moeten nog twee onderkomens worden gebouwd (over drie weken klaar). Het zijn wel erge kleintjes. Duidelijk bedoeld voor Thai. Daar hebben we samen met Tod en Nathan de planten weggehaald en alle stenen die er omheen lagen. De jongelui deden het zware werk, wij zorgden voor het transport per kruiwagen van de af te voeren planten en stenen. Daarna werd de grond geëgaliseerd. Ook door de jongelui, want dat is een pokkenklus. De grond is zo hard dat je er met een houweel of haakse schop met grote uithalen de grond moet losmaken en daarna verspreiden. Toen was die klus voorlopig klaar. Morgen komt er een machine om de grond verder bouwrijp te maken (ingraven van leidingen en geulen voor het fundament denk ik).

Daarna zijn we schroeven gaan knippen. Het dak van het prieel is met nogal erg lange schroeven vastgezet en men vindt dat blijkbaar niet mooi. Schroef druk je door de dakbedekking en heeft een boor punt die dan een gat in de metalen spant boort en door de schroef aan te drukken tijdens het draaien, tapt die zelf zijn schroefdraad. Niks geen voorboren, met een beweging gaat zo’n schroef er in. Dus met zo’n betonschaar die uitstekende stukken schroefdraad afknippen. Kost enorm veel kracht, bovendien springen die stukken schroef alle kanten op, dus bril op. Die stukken schroefdraad zijn scherp en omdat de lieve jeugd nogal eens op blote voeten rondspringt moeten die dus worden opgeruimd. Op de vloer van het p[rieel vallen ze natuurlijk wel op. In het pas geplante gras veel minder. Dus ik knippen en Henny en Jenny brokken oprapen. Later kwamen Dallas en Nathan ook knippen. Op een gegeven ogenblik kon ik de schroeven niet emeer afknippen. Geen kracht meer. Toen zijn we er maar mee opgehouden. Morgen misschien verder. Rond 16.00 uur zijn we met de Songthaew terug naar het hotel gegaan (THB 10 pp). Dallas en Jenny wisten welke we moesten hebben.

Al knippend kwam een ijscoman voorbij. Die kennen we al en we hebben nader kennis gemaakt. Jenny trakteerde op een hoorntje zonder punt met 5 bolleTJES (doorsnede 1 cm). Kosten 10 THB (€ 0,25) pp. Even later kwam een motorfiets het terrein oprijden met een man en een vrouw. Hij had een emmer honing tussen zijn knieën en zij een doos met glazen literflessen en een zak met kleinere plastic flessen. Of we honing wilden kopen. De raat zit nog gedeeltelijk in de emmer en als je honing koopt, wordt het waar je bij staat uitgeperst in de naar eigen keuze grootte van de fles. Hadden we niet nodig. Ze door verwezen naar de keuken. Of er morgen iets met honing op het menu staat is afwachten.

Omdat veel eettentjes maandagsluiting accepteren hebben we weer net als gisteren in het Lighthouse gegeten. We troffen er Carla dus hebben we met zijn drietjes gegeten. Morgen om 8.00 uur ontbijten bij het busstation en dan met de songthaew naar het centrum.