7 juni, dinsdag, reisdag

Gisteravond hebben alle kinderen in de eetzaal voor het diner een toespraak gehad van Pawinee. Onderwerp was dat je op tijd in de eetzaal moet zijn. Heel vervelend dat ik me juist vandaag heb verslapen. De laptop wilde gisteravond maar niet meewerken dus ik lag om kwart over negen al in bed en ben dus de wekker vergeten te zetten. Gauw naar de eetzaal gehold en gelukkig nog wat te eten gekregen. Helaas was daarmee ook de kans verkeken om al de meiden nog even te zien voordat ze naar school gingen.

Toen uitzoeken hoe laat Som-Chai en ik naar het busstation worden gebracht. Al het personeel natuurlijk in worshipping bijeen, dus geduld hebben. Na het worshippen zei Kerry dat Mae Whu iets had geregeld met Son. Die kwam net aanlopen en wist van niets. Uiteindelijk zijn we door Son om 10 uur naar het busstation gebracht. DIT IS THAILAND!!! De bus van 11.20 uur die ik had uitgezocht en waarvoor we niet gisteren maar vandaag kaartjes moesten kopen zat vol en deed LomSak NIET aan. Zowel Son als Som-Chai spreken bar slecht tot niet Engels. Dus probeer dan maar iets te begrijpen. Affijn ik werd samen met Som-Chai in de juiste (stop)bus gezet en die vertrok om half twaalf. Voor het instappen nog even wat te eten gescoord (een pakje kleefrijst en een zakje gedroogd vlees, smaakte wel). De tocht door het nationaal park (40 km) duurt een uur. De bus kruipt gewoon tegen 8 % hellingen op. Twee uur later in ??? een toiletstop op een busstation en om kwart voor vier waren we op het busstation in Khon Kaen. Toen we uitgestapt waren, dacht ik te gaan wandelen naar het hotel. Som-Chai was aan het bellen en zei: "Over vijf minuten is Suan hier met de auto". Dus ben ik met de auto naar het hotel gebracht.

Henny was al ingecheckt en was naar een massage voor zijn rug. Angela en Om hebben hem in het hotel opgezocht en ze zijn met zijn drieën wat gaan drinken. Om durft nog steeds te weinig Engels te spreken. Maar erg leuk dat ze met Angela is meegekomen om Henny te begroeten. Morgen worden we tegen negen uur opgehaald door Suan, die dan de kinderen naar school heeft gebracht. De oude school nog, naast het voormalige centrum van Mercy.

Het internet gaat hier een stuk sneller, wat ik al had verwacht. De bellboy werkt hier nog steeds. Het personeel achter de balie (her)kende ik niet. Ik ben een wandelingetje gaan maken. Eerst naar het oude centrum. Het gebouw was vorig jaar al weg, het terrein is behoorlijk overwoekerd, alleen de watertoren staat er nog. Tegen de rug van het oude centrum is een splinternieuw hotel verrezen. Van het OMG concern. Kerry en Pawinee noemen het het “Oh, My God” hotel, Je kunt er gratis gebruik maken van een fiets en het schijnt goedkoper te zijn dan het Bussarakam. Kunnen we een ander jaar misschien eens proberen. Nadeel is dat ze geen ontbijt serveren.Tegenover het oude centrum heb ik een ijsje gegeten. De dame en ik begrepen elkaar niet helemaal, dus uiteindelijk heb ik twee horentjes en vier bolletjes op. Ik had het plan om vanavond het Swensens te bezoeken. Tot mijn grote teleurstelling hadden ze in LomSak geen Swensens. Vandaar dat ik gisteren op een smoothy trakteerde.

De bellboy wist een lekkere Pad Thai Korat. Hij heeft uitgelegd waar dat te koop was, maar we hebben het niet gevonden. Lekker bij zo’n stalletje langs de stoep gegeten. Morgen dan maar naar Swensens??