14 januari: Uitje Moore Home, spelmiddag Mary Hous

English version
Annette helped with preparing the morning breakfast. We visited the farm and the digging of the deep pond. Annette and Corrie amused the Mary House and Lisette and me did the same with the Moore Home.

Samenvatting
Annette heeft vandaag geholpen met eten koken voor het ontbijt. We hebben samen met Kerry de boerderij bezocht. De overheid legt daar een kanaal aan en en passant graven ze op hun kosten een grote diepe vijver voor Mercy. Annette en Corrie hebben het Mary House gefêteerd op een leuke middag. Lisette en ik hebben het More Home mee uit genomen en van een Koreaanse BBQ vorzien.

Die hards
Drukke dag vandaag. Vanochtend heeft Annette samen met Jing het ontbijt klaargemaakt. Starten om 06.00 uur met z’n tweeën met rijst koken en een lekkere rode curry met varkensvlees. Een uurtje later kwamen anderen om de uitgeefbalie klaar te maken om de kinderen hun ontbijt (rijst met die lekkere rode curry) te geven. Ook heeft Annette geholpen om samen met twee meiden een vergiet vol met chilipepers te snijden. Het moet in heel smalle reepjes, dus je bent dan nog wel even bezig. Ze mag op herhaling, en dat is afgesproken voor volgende week zaterdag. En daar kijkt ze ook echt naar uit (behalve naar het vroege opstaan  ).

Om half negen zou het Moore Home naar de boerderij vertrekken, hoe (lopend of tractor) wisten ze niet. Ik wil graag een foto van die meiden in hun boerderijkledij met van die grote hoeden en die lange kleren. Dus ik was daar om 08:20 uur, waren de vogeltjes al met de tractor gevlogen. Nog geen foto kunnen maken. Zal wel volgend jaar worden, want komende zaterdag gaan ze niet naar de boerderij.

Kerry kwam met de mededeling dat ze het erg druk had want er kwam een grote groep mensen die bleven lunchen, maar ook een behoorlijke hoeveelheid voedsel voor de House of Mercy Foundation met zich mee brachten. Echt een flinke tafel hoog opgetast. Even later was ze er weer. Mae Glom had de rondleiding overgenomen en Kerry stelde voor naar de boerderij te gaan. De overheid heeft een deel van de grond van Mercy gekocht voor de aanleg van een kanaal. Alleen het terrein is wat geaccidenteerd dus heeft de overheid gevraagd of er behoefte was aan een diepe vijver. Ze hadden geen interesse in de toplaag, maar wel in de kleilaag die er onder ligt. De toplaag wordt nu als egalisatiegrond gebruikt op het centrum. Het wordt een grote en echt diepe vijver op kosten van de overheid. Mercy gebruikt deze diepte ook om een reserve-hoeveelheid water te hebben voor de plantjes in droge tijden. In 2008 waren er drie visvijvers, nu dus bijna acht. De vissen zijn voor eigen consumptie in de drie centra en wat over is wordt verkocht. We hebben langs wat aanplanten gereden, hebben de eenden, kalkoenen, ganzen, de twee moedervarkens en de al flinke biggen bezocht. Leuk om dat allemaal weer te zien. Toelichting van een enthousiast boerenechtpaar dat leiding geeft aan de boerderij.

De lunch was vanwege de grote groep vervroegd naar half twaalf. We konden dus gelijk aanschuiven. De 3 tafels van het Darwin House en het Moore Home waren voor de gasten en de rest is gewoon ingedikt. Bij het Darwin House was nog plaats. Wat een lol heb ik weer gehad met Shirley, Nun, Chompoo en Donney. Tijdens de lunch kwam Kerry met haar tablet met een skype/facetime-gesprek of zo met NamWan en Aom. Door de herrie niet te verstaan en dus buiten heel even met ze kunnen praten. Leuk om die twee koppies weer te zien. Morgen na vier uur bellen ze weer.

Om een uur was het vertrek gepland met het dagje uit van hert Moore Home. Het zijn jongedames dus het Thais kwartiertje was noodzakelijk. Dit keer heb ik dat uitje samen met Lisette gedaan. Die had het huis al gearresteerd voor een Koreaanse BBQ op vandaag, niet wetende dat ik als ik hier ben, het Darwin House en het Moore Home trakteer op een uitje met diner. Verplaatsen kon niet, want dan zou het Moore Home twee keer kort achter elkaar een feessie hebben en dat kan natuurlijk niet ten opzichte van de andere huizen. Wordt echt strikt de hand aan gehouden en dat is maar goed ook. Dus hebben we het samen gedaan. Ik het middagprogramma en zij het diner. We zijn naar het windmolenpark geweest. Daar hebben we in een open bus waar je als niet-Thai klem zit tussen twee rugleuningen over berg en door dal gereden tussen de windmolens en door het stof. Overal verkoopstalletjes en het belangrijkste verkoopproduct was aardbeien. We zitten hier in de bergen en blijkbaar is dat de juiste omstandigheid om vooral veul aardbeien te kweken en te verkopen. Ze komen zo van de plant in het bakkie. Aan het eindpunt kon je genieten van het uitzicht en veel selfies maken. Ook waren er zeer hoge schommels waarop je als het ware boven de afgrond kon zweven (als je hoog ging). Allemaal meiden van 17 jaar en grote belangstelling voor de schommels. We hebben daar dus heel wat afgelachen. Nan met haar korte wijde rok wilde ook wel schommelen, maar ..... Adelbert ..... zei toen maar dat hij niet zou kijken en ik ben achter haar gaan staan. Dikke pret weer. Op de terugweg naar de huurbus en de auto kregen we bij heel veel stalletjes de gelegenheid om toch maar aardbeien te kopen, want de bus stopte iedere keer en iedere keer stapten dezelfde mensen (Thai) uit die niks kochten. Net Hollanders: wel kaike en nie kaupe. Voor we in de bus en auto stapten werd er eerst druk geklopt en geveegd om al dat stof van ons af te werken. Je moet per slot als jongedame niet stoffig aan tafel verschijnen. Dan terug naar LomSak voor de Koreaanse BBQ. Een gat midden in de tafel, daarin wordt een stenen pot met gloeiende kolen geplaatst en daar over heen een soort uitvergrote sinaasappelpers. In het gootje wordt bouillon geschonken en kun je groenten en vlees/vis/kip koken, op het uitpersgedeelte kun je vlees/vis/kip barbecueën. Onbeperkt eten kun je halen en dan maar aan de slag. Ik ben verwend door Jam en Dhai. “Kan ik iets doen Jam?“ “Sit down!” Dus dat heb ik maar gedaan. Ik heb me verbaasd over de hoeveelheden die die kinderen kunnen verstouwen. Ze blijven dooreten, garnalen, krabben, inktvisjes en wat er bij mij normaal op de BBQ komt. Ook ijs gaat er goed in. Met mij wilden ze niet naar de Swensen’s (ijszaak) want ze moesten aan de lijn denken. Ik heb Duan vanavond drie bakken ijs zien wegwerken. Maar goed, ik kon er vroeger op die leeftijd ook wat van. Op de terugweg enige vertraging, want Stuart zijn auto zat aan drie kanten ingebouwd en de vierde kant was een muur. Zie de bestuurders van die vier auto’s maar te vinden. Het is een heerlijk dagje geweest.

's Middags hebben Corrie en Annette het Maryhouse vermaakt. Daar wonen al hun sponsorkinderen, dus logisch dat ze met hen iets wilden ondernemen. Dat werd goochelen en bellen blazen. Eerst deed Annette de trucs voor tot grote verbazing van de kids. Een paar keer herhalen en de eerste kinderen vermoeden al hoe ze de truc moesten doen. Natuurlijk gaat het dan nog niet goed, dus nog een keertje herhalen, langzaam voordoen en uitleggen. In het Engels wat een enkeling verstaat en indien nodig vertaalt voor de anderen. Wat voor trucs liet ze zien? Een doosje in een doosje met een kakkerlak die verdwijnt, een touwtje dat wel/niet werd doorgesneden, een muntje dat verdwijnt, het raden van een getal dat iemand in gedachten heeft aan de hand van wat kaartjes met getallen en in een kaartspel bepaalde kaarten bij elkaar brengen. Sommige zaken zijn logisch te herleiden, maar andere zaken zijn zelfs voor de ad hoc goochelaar (Annette) verbazingwekkend. Daarna zijn ze bellen blazen waar iedereen aan meedeed. Eerst ging het niet zo goed, maar al doende leert men. De eerste bel gaf aanleiding bij de anderen om nog beter hun best te doen. En er waren echt een paar kanjeers bij, die keer op keer mooie bellen hebben gemaakt. Grote pret! En zelfs de oudere jongens die kwamen kijken bliezen hun partijtje mee. Corrie en Annette waren allebei verbaasd dat die jongens het zo interessant vonden.