30 januari: van de hemel naar de hel

English version
Today we visited the blue temple, the black temple and a tea plantage. Interesting day.

Samenvatting
Vandaag bezochten we de blauwe en de zwarte tempel en brachten een bezoek aan een thee plantage.

Die Hards
Onze taxichauffeur van vandaag vertelde dat de witte tempel die we gisteren bezochten als de hemel wordt aangeduid. Vandaag hebben we het zwarte huis bezocht en dat staat bekend als de hel.

Maar goed, laten we gewoon vooraan beginnen. Heerlijk hotel met prima bedden en een ontbijtbuffet waar we van hebben ge-no-ten. Daarna nog wat klusjes op de kamer gedaan, zoals mail bijwerken, weblog maken, reistas repareren waarna we de receptie bestookten met lastige vragen. Fietsen? Nee, wel scootertjes. Bezoek aan het zwarte huis? Dat kan. Een theeplantage bezoeken? Dat kan. Wat raadt u aan? De blauwe tempel. Die kennen we niet. Na onderling overleg en de afstanden in aanmerking genomen hebben we een taxi besteld die ons langs wat mooie items zou brengen. Een zwarte pick-up met Engelssprekende chauffeur kwam ons ophalen.

Eerst naar de blauwe tempel (Wat Rong Suea Ten, tijger tempel). Die is gebouwd op een plek waar voorheen nogal wat tijgers rondliepen. In 1996 is de bouw gestart en de hemelsblauwe kleur verwijst naar de boeddhistische moraal die wereldwijd verspreid is (dharma). Na ons bezoek aan de witte tempel gisteren, was deze tempel veel kleurrijker (goud en iriserend blauw). Prachtig hoe men de kleuren heeft weergegeven. Aan de zijkant zat een man op een bamboe-muziekinstrument te spelen. Annette vond het zo mooi, dat ze de man een fooi gaf. We hebben weer genoten.

Daarna naar de hel, ofwel het zwarte huis bezocht, opgericht door de onlangs overleden kunstenaar Thawan Duchanee. Het BaanDam museum (Baan = huis, Dam = zwart). Hij heeft een geheel eigen stijl ontwikkeld en is in binnen- en buitenland een bekend en gevraagd kunstenaar. Hij heeft ruim 50 jaar gewerkt aan de totstandkoming van het zwarte huis, een museum van volkskunst met een wat duistere kant. Er staan bijna 40 zwarte huisjes die gevuld zijn met zijn werk. Sommige werken zijn van buiten de huisjes af te zien. Veel was zwart geteerd, wat het geheel behoorlijk donker maakte. Toch mooi, en bijzonder en bizar. Na ons bezoek werd Corrie geïnterviewd door een stel scholieren. Reuze leuk, dus over en weer op de kiek!

Omdat de theeplantage nog 40 minuten rijden was hebben we de gids gevraagd om een Thaise lunch te regelen. Oké, was het antwoord en twee bochtjes verder zette hij de auto stil. Dit is een prima plek voor de lunch, zei hij. En daar heeft hij helemaal gelijk in gehad. Heerlijk!

Met een gevulde maag op naar de theeplantage. Het blijkt een grote te zijn, die meerdere berghellingen bestrijkt. Het lijken net wat forsere buxus heggetjes met hier en daar een boom. En aan de andere kant uitgestrekte ananasvelden. De gids vertelde ons dat de afgelopen dagen niet zo helder waren als vandaag en dat gisteren (zondag) een familiedag was en dat je bijna over de hoofden kon lopen. Hadden wij een geluk! Binnen mochten we de drie soorten thee proeven en natuurlijk kopen. Een wat flauwe groene thee, een sterke oulong thee en een zachtere thee van oulong met bloesems.

Onderweg natuurlijk weer het eea gezien, zoals een pijl, die 's avonds met tl-buizen verlicht wordt. Een aankondiging van het bloemenfestival dat we ook hopen te bezoeken en een boer die met een handploeg zijn landje bewerkte. Op een vraag van ons vertelde de chauffeur dat het gebouw waar wij net langs reden een oude rijstfabriek is/was. Ik had de indruk dat hij zich een beetje schaamde voor de staat van het gebouw. Bij een stalletje langs de weg heerlijke jonge ananas (schoongemaakt) gekocht. Zoet en fris van smaak. Even later zagen we een wagen volgeladen met (grotere) ananassen naar de markt/winkels rijden. En dan besef je pas hoe belangrijk dit agrarische gebied voor Thailand is, want het was zeker niet de eerste en enige vrachtwagen met deze vruchten die we zagen rijden.

Terug in het hotel heerlijk in het zwembad wat baantjes getrokken, de laatste ananas opgegeten en de plannen voor de rest van de dag gemaakt. Corrie en Annette gingen de nachtmarkt op met de restrictie niet teveel te kopen, want de koffer mag niet meer dan 20 kg wegen voor de vlucht naar Bangkok. Of ze zich eraan hebben gehouden...?

Adelbert zag de nachtmarkt niet zo zitten en is op zoek gegaan naar ... Swensen’s, want die zou toch in de shopping mall moeten zitten die we gisteren hebben bezocht. Bij de food court heeft hij lekker zitten smullen en daarna werd hij als een magneet naar de ijszaak getrokken. Daar zijn we dus gisteren bij het verlaten van de Central Plaza rond sluitingstijd gewoon langs de Swensen’s gelopen!

Al met al een relaxte dag waarin we toch best veel hebben gedaan. Een top-dag!