Zondag 22 januari

Verkorte versie
Zondag 7 kwartier kerkdienst bijgewoond, wat Thaise TV gekeken bij Jam en weer terug naar Khon Kaen.

Die-hards
Om half acht aan het ontbijt met het huis van Ploy. Samen met Mai mijn foto’s van de vorige dag bekeken èn Mai gevraagd welke naam bij welke gezicht hoorde. Mai heb ik vorig jaar voor het eerst ontmoet en bleek een enorme kleefpleister te zijn. Ze hangt compleet aan je. Zo ook nu. Ze hing over mijn been de foto’s te bekijken en commentaar te geven. Ze is niet bevreesd om Engels te spreken, alleen haar Australisch kan ik niet altijd verstaan. Om 10 uur kerkdienst. Ik ben in de “kerk” gaan zitten, links Mai die 7 kwartier met verpletterende tussenruimte naast me zat en rechts Wi. Rob gebaarde nog even dat ik op de makkelijke stoelen moest gaan zitten, maar dat heb ik maar even niet gezien. Bij aanvang van de dienst meldde Rob dat ik er was en wat goeds deed voor de kinderen en hij vroeg zich af waar de Dutch candle was. Er werd aangegeven dat die niet was opgezet. Volgens mij staat die er aanstaande zondag wel weer. Overigens heb ik gehoord van Ron Tiller die begin januari in Phetchabun was, dat de kaars erg klein is geworden. Op een gegeven moment mochten de kleintjes weg (maar dat zijn er steeds minder), werd er een kindje aan de Heer aangeboden en kwamen Ploy en twee housemates naar voren om me voor de hele kerk te bedanken voor de heerlijke middag en avond die ze hadden gehad. Erg leuk. Daarna hield Jean Dunk een drie kwartier durende reden over Joshua. Zeven kwartier aan een stuk kerk is toch erg veel.
Na het eten nog een drie kwartier bij Jam in huis gezeten, maar de dames waren aan het TV kijken, dus toen ben ik maar weg gegaan.
Intussen was er een voor mij nieuw persoon gearriveerd. Rod Brady, lid van het bestuur van Mercy International. We hebben met elkaar zitten praten hoe moeilijk het is om aan geld te komen en hoe lastig banken en overheidsinstellingen doen om ons werk mogelijk te maken. Overigens is het bestuur van Mercy International erg tevreden met wat wij allemaal doen.
Om kwart voor vijf zag ik Dee-O, de chauffeur van de auto die me mee terug moest nemen naar Khon Kaen. Zes uur zouden we vertrekken. Om zes uur zat ik klaar bij de speelplaats met een aantal kinderen van beide huizen om me heen. Dee-O kwam zeggen dat hij eerst de andere twee ging ophalen, zodat ik nog een half uurtje bij de meiden kon blijven. Was heel gezellig, maar dan komt de auto toch, allemaal een knuffel en we waren op weg. Onderweg nog een stop gemaakt voor cola en koekjes en om half tien waren we bij het hotel. Het is een heel leuk weekend geweest.