Donderdag 2 februari, laatste werkdag
Door: Adelbert
Blijf op de hoogte en volg Adelbert
02 Februari 2012 | Thailand, Bangkok
Verkorte versie
Alle dakspanten zitten op het eerste huis. Het hele terrein is geëgaliseerd en daarna weer opengetrokken voor het leggen van de schijtpijpen en de andere afvoerbuizen. De schijtpijpen lopen eerst naar een sceptic tank en van daaruit naar het afvalwater. Tim is druk bezig met het installeren van de hoofdschakelkast: te kleine kast en te dikke draden (rotklus dus).
Die-hards
Onze laatste werkdag. Het wordt tijd dat we opkrassen. Ik ga steeds meer fouten maken. Begon al met het ontbijt: theepot in mijn ene hand en gereed om in te schenken, alleen een schoteltje in de andere hand zonder kopje. Ik heb weer stenen staan slijpen totdat mijn slijpmachine het niet meer deed. Tim is met de hoofdstoppenkast bezig en naar zijn mening was daardoor de spanning niet wat het wezen moet. Ik heb minstens twintig blokken gezaagd die 5 mm te kort waren terwijl naast me met koeiencijfers staat aangegeven wat de juiste maat moet zijn. Na het uitvallen van de stroom verder op handkracht. Nagenoeg alles scheef. Toen ben ik er mee opgehouden. Wat staan kijken bij het graven van de sleuven voor de afvoerleidingen en het ingraven van de sceptic tanks. Richard geholpen met het op diepte maken van de sleuven en het aan elkaar plakken van schijtpijpen. Met die pijpen wordt nou niet echt gepland gewerkt. Soms wordt er naast elkaar gewerkt (letterlijk) en dat levert geen goede resultaten. Tee-O, Son en Boonsilie doen hetzelfde werk bij de keuken en dat gaat veel gestructureerder.
Henny heeft zijn benen bedekt en heeft de hele dag samen met Alex stenen tot muurtjes verwerkt. Alex kwam na de lunch wat later en kwam bij mij eigenhandig een stukje steen afzagen. We zouden later wel begrijpen waarom. ’s Middags tijdens de smoko nam Richard het woord, bedankte ons voor al het werk en de inzet die we hebben getoond. Vol lof. Alex had een chocolade tulband gebakken, en daar stond bovenin het stuk steen. Jenni had slagroom geklopt. Henny heeft de taart aangesneden en ik heb rond gedeeld. Heel leuk en heel gezellig. Malcolm merkte op dat er in al die jaren nog nooit voor hem een taart was gebakken. Kortom, we zijn door iedereen erg gewaardeerd.
Om kwart voor vijf moesten we in de bus zitten terug naar het centrum. Daar hebben we aan Dtim omringd door een aantal kinderen de cheques overhandigd met een toespraakje. Jason (longterm volunteer) die er vorig jaar ook was, heeft vertaald. Ron van het hoofdbestuur van Mercy International (waar ik vorige week mee heb zitten praten) was er ook, dus die heeft meegeluisterd. Toch mooi, weer een half miljoen baht voor het nieuwe tehuis. Bij het afscheid hebben we allebei een certificaat gekregen.
Samen met Claire, Dallas en Jenni ergens langs de straat wezen eten. Daarna koffie in het hotel. Morgen om zeven uur wandelen we naar de bus samen met Dallas en Jenni. We zijn allemaal moe.
Alle dakspanten zitten op het eerste huis. Het hele terrein is geëgaliseerd en daarna weer opengetrokken voor het leggen van de schijtpijpen en de andere afvoerbuizen. De schijtpijpen lopen eerst naar een sceptic tank en van daaruit naar het afvalwater. Tim is druk bezig met het installeren van de hoofdschakelkast: te kleine kast en te dikke draden (rotklus dus).
Die-hards
Onze laatste werkdag. Het wordt tijd dat we opkrassen. Ik ga steeds meer fouten maken. Begon al met het ontbijt: theepot in mijn ene hand en gereed om in te schenken, alleen een schoteltje in de andere hand zonder kopje. Ik heb weer stenen staan slijpen totdat mijn slijpmachine het niet meer deed. Tim is met de hoofdstoppenkast bezig en naar zijn mening was daardoor de spanning niet wat het wezen moet. Ik heb minstens twintig blokken gezaagd die 5 mm te kort waren terwijl naast me met koeiencijfers staat aangegeven wat de juiste maat moet zijn. Na het uitvallen van de stroom verder op handkracht. Nagenoeg alles scheef. Toen ben ik er mee opgehouden. Wat staan kijken bij het graven van de sleuven voor de afvoerleidingen en het ingraven van de sceptic tanks. Richard geholpen met het op diepte maken van de sleuven en het aan elkaar plakken van schijtpijpen. Met die pijpen wordt nou niet echt gepland gewerkt. Soms wordt er naast elkaar gewerkt (letterlijk) en dat levert geen goede resultaten. Tee-O, Son en Boonsilie doen hetzelfde werk bij de keuken en dat gaat veel gestructureerder.
Henny heeft zijn benen bedekt en heeft de hele dag samen met Alex stenen tot muurtjes verwerkt. Alex kwam na de lunch wat later en kwam bij mij eigenhandig een stukje steen afzagen. We zouden later wel begrijpen waarom. ’s Middags tijdens de smoko nam Richard het woord, bedankte ons voor al het werk en de inzet die we hebben getoond. Vol lof. Alex had een chocolade tulband gebakken, en daar stond bovenin het stuk steen. Jenni had slagroom geklopt. Henny heeft de taart aangesneden en ik heb rond gedeeld. Heel leuk en heel gezellig. Malcolm merkte op dat er in al die jaren nog nooit voor hem een taart was gebakken. Kortom, we zijn door iedereen erg gewaardeerd.
Om kwart voor vijf moesten we in de bus zitten terug naar het centrum. Daar hebben we aan Dtim omringd door een aantal kinderen de cheques overhandigd met een toespraakje. Jason (longterm volunteer) die er vorig jaar ook was, heeft vertaald. Ron van het hoofdbestuur van Mercy International (waar ik vorige week mee heb zitten praten) was er ook, dus die heeft meegeluisterd. Toch mooi, weer een half miljoen baht voor het nieuwe tehuis. Bij het afscheid hebben we allebei een certificaat gekregen.
Samen met Claire, Dallas en Jenni ergens langs de straat wezen eten. Daarna koffie in het hotel. Morgen om zeven uur wandelen we naar de bus samen met Dallas en Jenni. We zijn allemaal moe.
-
02 Februari 2012 - 16:34
Wilma En Wim:
Jullie hebben schitterend, maar ook hard gewerkt! 'T is nu ook wel weer welletjes geweest. Eventjes een paar dagen vakantie houden, voordat jullie thuiskomen in de vrieskou. Kreeg net een stage-krant in handen, waarin 2 blz. over Mercy-international gaan.
We hebben alles op de voet gevolgd, maar zijn benieuwd naar de aanvullende verhalen. Tot over een paar dagen! -
02 Februari 2012 - 17:29
Elise:
Nog een lange trip naar Bangkok en dan welverdiende rust. Sterkte met afscheid nemen! -
02 Februari 2012 - 18:20
Cobi:
Goed werk jongens, heel leuk om alles te lezen en wel thuis, groetjes Cobi -
03 Februari 2012 - 01:45
Peter:
Adelbert,
Ik heb genoten van je verslagen. Wat heb je daar een werk verzet!!! Maar je hebt er ook erg van genoten. Veel plezier nog in Bangkok en een goede reis naar huis. -
03 Februari 2012 - 09:34
Annette:
En nu ... rust, rust, rust. Verplicht!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
