20 mei, vrijdag, Wesak dag, boeddhistische feest

Gisteravond werd ik bij de deur van de eetzaal opgepikt (bij de hand gepakt) door Lothan, 8 jaar. Hij sleepte me mee naar de tafel van zijn huis. Ik moest naast hem zitten tijdens het diner. Naar zijn naam gevraagd, maar dat kon ik natuurlijk niet verstaan. Toen hij water ging halen heb ik het aan zijn Mae gevraagd. Ik haalde mijn camera uit het tasje en er ontstond er een bult jongetjes voor mijn lens.

Vandaag is het Wesak dag. De Theravada boeddhisten herdenken vandaag dat Boeddha is geboren, verlicht en gestorven. Een feest met veel bloemen voor de ouders en vasten vanaf het middaguur. Maar daar doen we hier niet aan. Niemand weet wat Wesak dag is.

Ik wilde net met Maitaanee een spelletje gaan doen, toen ik mee moest naar de eetzaal. Worshipping met de hele club. Is blijkbaar elke schooldag als er geen school is. Dat duurde tot de lunch.

Na de lunch met Shirley en Ploy op face boek bezig geweest. Ik ben nu (bijna) vriendjes met Shirley. Haar facebook naam is in Thaise karakters en daar weet ik echt geen weg mee. Dus morgen mag ze zelf onze vriendschap bekrachtigen. Voor Ploy een overzicht gemaakt waar ik de komende tijd in Thailand ben en haar dat gemaild. Om een uur of half vier had ik het wel gezien. De hele dag op van die stenen bankjes gezeten zonder leuning. Ik heb dus lekker een uurtje op bed gelegen en voelde me toen een stuk beter.

Vandaag is het vrijdag = family night. Een soort stoelen dans met op de grond 5 stukken papier met daarop een letter. Als de muziek stopt, moet je zo snel mogelijk op een letter gaan staan. Een van de omstanders moest dan een letter uit een kom trekken en degenen die op die letter stonden waren af. Daarna moesten de huizen verdeeld worden over acht rijtjes. Van ieder rijtje moest iemand wat verbeelden en de rest moest raden wat het was. Was een leuk gezicht. En een herrie, verschrikkelijk. Daarna was het weer worshipping. Ik heb mijn gehoorapparaten maar uit gedaan, je kunt in die herrie toch geen gesprek voeren. Als ik flink loop te zweten (werk heet dat) dan gaan ze een eigen leven leiden en naar elkaar fluiten. Kan je ook niks meer verstaan. Ik heb ze dus weinig in.

Eindelijk heb ik coca cola. Die hebben ze in de koelkast staan naast de diepvriezer met ijs in de eetzaal. Een van de vorige dagen kwam de ijscoman zes doosjes ijs brengen en toen bleek dat Mae Dar de sleutels beheert. De aanwezige stafleden gelijk op een ijsje getrakteerd. Vandaag heb ik dus vier halve liters coca cola hier in de koelkast gezet. Ik heb hier tot nu toe alleen maar water gedronken en dat gaat toch een beetje tegen staan. Mae Dar vond wel dat ik die niet zelf moest dragen. Dus Shirley heeft deze belangrijke taak uitgevoerd. Bij de koelkast aangekomen scheurde de plastic zak waarin ze zaten, dus ze moeten nog wel een tijdje liggen voor ze weer drinkbaar zijn.

Aan tafel wordt er waar ik ook ga zitten water voor me gehaald. Er wacht altijd iemand totdat ik klaar ben met eten om mijn bord, bestek en beker af te wassen. Ik heb altijd zo’n moeite met over die bank stappen. Lange tafels met aan beide zijden lange banken. Wil je met je gezicht naar je bord en tafel dames en heren zitten, moet je dus over die bank stappen die meestal vlak tegen de tafel staat. En die kleine Thaitjes zetten de banken zo dicht mogelijk bij de tafel. En dan moest ik me vandaag tussen twee jongedames wurmen, ook nog aan het eind van de bank waar een ijzeren staaf aan de tafel zit om de bank aan op te hangen. Dat ging dus mis en ik viel achterover. Gop en Maitaanee pakten me gelijk bij de armen en voorkwamen zo dat ik hard viel. Dank aan deze jongedames. Geen schade aan de bank of de tafel of de meisjes. Ik word hier dus volledig in de watten gelegd. Geen wonder dat ik het zo naar mijn zin heb.

Morgen wordt er wel gewerkt. Vandaag niet omdat de voorman Bunselie vrij had genomen. Morgen is hij er wel en wordt er dus gewerkt. Ik ga ’s morgens werken en kijk of ik ’s middags Maitaanee wat spelletjes kan leren.

De cola smaakt goed. Alleen zoeter dan onze eigen coca cola.