23 mei, maandag, acht uur gewerkt
Door: Adelbert
Blijf op de hoogte en volg Adelbert
25 Mei 2016 | Thailand, Lom Sak
Vandaag voor het eerst acht uur gewerkt, weliswaar met meer rustpauzes dan de anderen. Ook nog de was gedaan. Niet zo heel moe. Ik ben dus erg tevreden over mezelf.
Peter (pieter) is vanmorgen weer even komen helpen en heeft het hoge werk gedaan. Daarna is hij weer verdwenen. Maar goed, het helpt wel. Vandaag twee slaapkamers gedaan en geconstateerd dat de anderen weer in schone kamers klonten gips en beton aan het rondstrooien zijn. Zo houd ik wel werk.
Het is nu de 25ste. Eergisteravond gaf mijn computer het op. Dat wil zeggen, de cursor leidt een eigen leven. Springt alle kanten op, ook als niemand de computer bediend. Is erg lastig, want je kunt geen stuk tekst schrijven. Alles komt door elkaar en soms worden hele stukken automatisch gewist. Naar Stuart geweest om raad. Die heeft de muis opnieuw geïnstalleerd en een heel plat borsteltje onder de pijlen op het toetsenboord gehaald. Toen leek het over, maar toen ik in het Guesthouse kwam, was het weer helemaal mis. Ben maar gaan slapen en probeer het nu nog eens een keer.
Er is een nieuwe vrijwilliger gearriveerd. Kirk blijft 2 weken. Het is een Ier, geen connecties met Tim Wade en echtgenote. Hij is Muai Thai bokser, heeft een lichaam als een Adonis en zit van boven helemaal onder de tattoos. Hij komt helpen met de bouw. Ik heb al wat meiden horen gniffelen achter het raam.
Ik probeer een beetje op de veiligheid te letten. Die jonge jongens lassen zonder bril, slijpen zonder monddoek en veiligheidsbril. Die veiligheidsbril heb ik nog niet gezien, de rest is er wel. Maar de heren zijn te lui en te eigenwijs om het te pakken. Dus als ik het zie, krijgen ze een preek en reik ik het ze aan.
Peter (pieter) is vanmorgen weer even komen helpen en heeft het hoge werk gedaan. Daarna is hij weer verdwenen. Maar goed, het helpt wel. Vandaag twee slaapkamers gedaan en geconstateerd dat de anderen weer in schone kamers klonten gips en beton aan het rondstrooien zijn. Zo houd ik wel werk.
Het is nu de 25ste. Eergisteravond gaf mijn computer het op. Dat wil zeggen, de cursor leidt een eigen leven. Springt alle kanten op, ook als niemand de computer bediend. Is erg lastig, want je kunt geen stuk tekst schrijven. Alles komt door elkaar en soms worden hele stukken automatisch gewist. Naar Stuart geweest om raad. Die heeft de muis opnieuw geïnstalleerd en een heel plat borsteltje onder de pijlen op het toetsenboord gehaald. Toen leek het over, maar toen ik in het Guesthouse kwam, was het weer helemaal mis. Ben maar gaan slapen en probeer het nu nog eens een keer.
Er is een nieuwe vrijwilliger gearriveerd. Kirk blijft 2 weken. Het is een Ier, geen connecties met Tim Wade en echtgenote. Hij is Muai Thai bokser, heeft een lichaam als een Adonis en zit van boven helemaal onder de tattoos. Hij komt helpen met de bouw. Ik heb al wat meiden horen gniffelen achter het raam.
Ik probeer een beetje op de veiligheid te letten. Die jonge jongens lassen zonder bril, slijpen zonder monddoek en veiligheidsbril. Die veiligheidsbril heb ik nog niet gezien, de rest is er wel. Maar de heren zijn te lui en te eigenwijs om het te pakken. Dus als ik het zie, krijgen ze een preek en reik ik het ze aan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
