20 januari: Wanden slaapkamers tweede keer - Reisverslag uit Lom Sak, Thailand van Adelbert Hesseling - WaarBenJij.nu 20 januari: Wanden slaapkamers tweede keer - Reisverslag uit Lom Sak, Thailand van Adelbert Hesseling - WaarBenJij.nu

20 januari: Wanden slaapkamers tweede keer

Door: Annette, Adelbert

Blijf op de hoogte en volg Adelbert

21 Januari 2017 | Thailand, Lom Sak

English version
Annette helped Jing with the preparation of the breackfast. We painted the two last rooms for the first time in the right paint and then all five bedrooms for the second time.

Samenvatting
Annette heeft vanmorgen in de keuken geholpen het ontbijt klaar te maken. We hebben de vijf slaapkamers voor de tweede keer in de aflak gezet. ’s Avonds was het family night. De kinderen hebben veel lol gehad en een hoop herrie gemaakt.

Die Hards
Annette was weer vroeg uit de veren om Jing in de keuken te helpen het ontbijt klaar te maken. Kipstukjes aanbraden, rode curry erbij, kokosmelk erbij, verse limoenblaadjes toevoegen en tenslotte aubergine in plakjes in de grote wok doen en regelmatig omscheppen. Adelbert eet altijd met de kinderen mee en had pas laat in de gaten dat zij deel uitmaakte van de keukenploeg.

In onze doucheruimte zat vannacht een grote bidsprinkhaan, zo'n 15 cm. Vanochtend is die door een van de Australiërs in de heg gezet. Blij toe, want het is toch niet fijn douchen met zo'n beestje in de buurt.

Daarna is de verfploeg weer aan de slag gegaan. Een nieuwe verfemmer moest worden open gemaakt en dat laten we graag door de Thai doen. Die gebruiken soms een stanleymes, soms een soort hakblijl(tje). Daarna de verf omroeren, wat een hele klus is. Laatste witte plekjes geel verven en daarna alle kamers een tweede gele laag geven. Door de ramen met lamellen valt het licht niet echt lekker naar binnen. Dus het is lastig om de eerste van de tweede laag te onderscheiden. Annette had er duidelijk de meeste moeite mee en zag aan het einde van de dag zelfs de gele plekken op het witte plafond niet meer. Daarom heeft ze aan het einde van de werkdag in de eerste kamer de verfspatten van de grond verwijderd met een plamuurmes. 's Middags kregen we bezoek van de helft van het gezin (vader en zoon van drie jaar). Zoonlief wilde zo graag ook meehelpen verven! En dat mocht! Dankzij alle hulp zijn alle vijf kamers nu van twee lagen geel voorzien. Wij zijn er tevreden mee. Hopen dat de hoofdbaas, Malcolm, het daarmee eens is.

Vandaag eindelijk in de gaten gekregen hoe we de trap konden inschuiven en makkelijker konden verplaatsen. Dat scheelt!

Het bouwteam heeft vandaag de laatste buitenwand voorzien van een versteviging. Een hele klus, maar ook een hele geruststelling! Morgen, zaterdag mogen de oudste jongens de gipsblokken naar boven brengen; wat ik hoorde zijn het er zo'n 200. Dat wordt sjouwen voor ze en het zal het bouwteam een hoop zweet schelen. Het bouwteam en wij waren uitgeteld aan het einde van de dag.

Tijdens een van de pauzes werd de coca cola gebracht. Lisette had even het idee dat de kerst-cola wagen langskwam, maar helaas. En er werden iets van acht pakketjes van elk zes flesjes gebracht. Niet zo efficiënt, volgens ons. Maar Thai way...

Vrijdag is het voor ons ook wasdag. Vlak voor het avondeten gaat de vuile was in de machine en na het avondeten centrifugeren, spoelen, centrifugeren en hangen. Morgen is het in de loop van de dag weer klaar. Corrie is er druk mee geweest! Dankjewel Corrie.

Bij het avondeten zitten we wat verspreid door de eetzaal. Vaak bij of in de buurt van onze sponsorkinderen. Zodra je bordje leeg is klinkt er 'finished?' en na een bevestiging brengen de Thaise kids je bordje en bestek naar de keuken en wassen ze af. Annette is altijd in voor een geintje en toen haar sponsorkind even de andere kant opkeek, pakte zij de borden en bracht ze naar de afwasruimte. Tot verbijstering van Namphu, maar die had snel in de gaten dat het een grapje was. In de keuken stond haar andere sponsorkind Ged (had afdroog-corvee) en die wilde absoluut niet dat ze de bordjes ging afwassen. Dus hij pakte de bordjes van haar over. Geinig!

Vanavond was het weer de wekelijkse family-night. Elke week organiseert een ander duo de spelletjes. Vanavond een soort zwaan-kleef-aan en een spel waar rijtjes zittende kinderen de ballon bij het achterste kind moesten laten knappen. Het bevestigt en versterkt het groepsgevoel enorm, en het geluidsniveau is hoog. Na afloop kreeg iedereen een ijsje van Corrie en Annette waarvoor ze veel 'kap khun ka' en 'kap khun krap' kregen (dankjewel van meisjes (toevoegsel ka) en jongens (toevoegsel krap)). Tussendoor kregen ze van Trish een heerlijke voetmassage. Ze genoten van deze welverdiende verwennerij!

Mae Dar (verzorgster Darwin House) heeft de sleutels van de coca cola koelkast en de vriezer met ijs in de eetzaal/kerkzaal/kantine. Ik heb al een paar maal gezien dat wanneer er iets uit die kasten wordt gebruikt, meestal Jam helpt met afrekenen. Vaak loopt Mae Dar naar Jam om haar hulp te vragen.

Vanmorgen een gesprekje gehad met Jam en met Shirley. Jam (17) gaat in mei beginnen aan grade 12: de laatste klas van de High school. Wat ze daarna wil gaan doen weet ze nog niet. Ze heeft al een paar maal gezegd dat ze misschien naar het buitenland wil om daar haar Engels te verbeteren, maar of ze dat echt gaat doen?? Jason (Australische longtime vrijwilliger) geeft enkele avonden inde week Engelse les aan kinderen die naar Engeland, USA of Australië willen. Jam volgt die lessen niet. Gisteren vond ik een school schrift. Stond geen naam op, dus heb ik er in gelezen. Rijen met woordjes en een opstel van ca een halve bladzij “How I want my house”. Leuk om te lezen. Aan tafel bleek het van Gaan te zijn die wel die extra lessen volgt. Shirley (14) vertelde heel schuchter dat ze misschien zuster wilde worden. Ook dat ze keyboard lessen krijgt op school. Ze mag spelen op het keyboard van de “kerk” maar daar is ze te verlegen voor.

  • 21 Januari 2017 - 18:43

    Dora Lemaire-:

    Ik ontdek dit fantastische werk , door toeval, want ben een vriendin van Corrie Jongepier . We waren zo'n 66 jaar geleden vriendinnen en woonden in Zuid Limburg . Toen zijn we beiden een paar jaar later getrouwd en ging ik in België wonen, nu al 60 jaar . Toevallig kregen we een paar maanden geleden weer kontakt met elkaar en nu verneem ik dat Corrie dus bezig is met zo iets geweldigs. Als iedereen al eens een hand toesteekt aan 1 andere persoon in nood , zou de wereld al veel beter zijn . Op de school van mijn man , kregen de leerlingen eind van het schooljaar een leren portefeuille en daar stond op gedrukt : "Als je klaagt over de wereldtoestand , vraag je dan af , wat jij gedaan hebt om het te verbeteren !" Nu ontdek ik dit geweldige hulpwerk , door Corrie en d'r collega's , in Thaïland. Ik wens jullie heel veel énergie , want het is niet gemakkelijk, en hartelijke groeten aan jullie in het warme Thaïland , van hier in het besneeuwde België, 's nachts -8 °C. dora

  • 22 Januari 2017 - 22:36

    Fiet:

    Beste Adelbert, Fijn dat we dit weer allemaal (op afstand) mogen meebeleven. Als je schrijft over 'je' kinderen hoop je zo dat ze allemaal goed terecht gaan komen. Ik denk dat jullie er in elk geval een stevig steentje aan bijdragen.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Adelbert

Welkom in mijn dagboek. Op deze manier kun je meegenieten van wat er met mij is gebeurd en in de komende tijd gaat gebeuren. We zouden met ons zessen in februari 2006 twee weken vrijwilligerswerk gaan doen in een kindertehuis in Thailand en vervolgens een week "afkicken" en een en ander zien van Thailand. Helaas is dat voor mij niet doorgegaan vanwege een niersteenaanval drie dagen voor vertrek. Van de reis in 2006 heb ik alleen het eindverslag laten staan. Uiteraard heb ik er wel een boek van laten maken. In februari 2008 ben ik met 8 mensen alsnog gegaan. In 2011 eveneens met 8 mensen en in 2012 alleen met Henny omdat we zo nodig het begin van de bouw van het nieuwe kindertehuis in Khon Kaen wilden meemaken. In 2013 zijn we met 4 mensen mee wezen bouwen in in 2014 gaan Henny en ik weer samen. In mijn schooltijd ben ik eens naar een voorlichtingsdag geweest voor vrijwilligers die dan naar de toen arme landen gingen. Maar ja, je moet nog (af)studeren, je ontmoet een leuk meisje en tegen de tijd dat dat over is, is je vrijwilligerszin ook gesmolten. Je moet in dienst; daar amuseer je je kostelijk en van daaruit gaat het gewone leven beginnen. Elke dag (met veel plezier) naar je werk, veel leuke (duik)vakanties gedurende dertig jaar. En dan nu eens dit. In het Streekblad (oktober of november 2005) stond een artikeltje waarin om vrijwilligers werd gevraagd voor een Thais kindertehuis. Waarom niet? Tijd zat. Bovendien heb ik Nieuwjaar 2006 iedereen leuke uitdagingen toegewenst en dat iedereen met veel plezier zou proberen die uitdagingen te volbrengen. Nou, dit is nou mijn uitdaging.

Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 206
Totaal aantal bezoekers 245849

Voorgaande reizen:

07 Januari 2017 - 02 Februari 2017

2017 LomSak en Phrae

11 Mei 2016 - 23 Juni 2016

2016, Bill McMartin House, renovatie en verbouwing

13 Januari 2015 - 04 Februari 2015

2015 (ver)bouwen in LomSak

14 Januari 2014 - 06 Februari 2014

2014 Fase een completeren

23 Januari 2013 - 18 Februari 2013

2013 Nieuwe huisvesting voor hiv-besmette kinderen

12 Januari 2012 - 07 Februari 2012

Thailand 2012, Bouwvakker in Khon Kaen

Landen bezocht: