21 januari: NamWan, Aom en uitje Darwin House

English version
The boys have brought two pallets of blocks up into the HollandHouse. Heavy work. We had a quiet day off. Annette went with the Mary house a visit tot he farm. Adelbert had a Korean BBQ and a visit to the night market in LomSak with the girls of the Darwin House

Samenvatting
De grote jongens hebben twee pallets met stenen naar boven gedragen + een aantal zakken cement. Annette is met het Mary House gaan kijken naar de kanaal graverij op de boerderij en Adelbert heeft met Aom en NamWan een gesprek gehad over hun toekomstplannen en een heel gezellige avond gehad met het Darwin House.

Die Hards
Vandaag mag het allemaal wat rustiger gaan. Uurtje langer slapen, later ontbijten en rustig wat op laptop/ipad/tablet doen voor zover de verbinding werkt. Het gaat trouwens wel beter dan vroeger en dat houdt in dat de verslagen en de foto's sneller op de site staan en dat scheelt heel veel uurtjes werk. Stephen, een van de Australiërs was samen met Jason een uurtje gaan motorcrossen door de bergen. Bij terugkomst nodigde hij ons uit om in Phetchabun koffie te gaan drinken (zo'n drie kwartier rijden). Corrie en Annette gaan mee, en Adelbert blijft thuis in afwachting van zijn ex-sponsorkinderen Aom en NamWan die uit Khon Kaen hierheen komen voor overleg.

Om negen uur zijn de grote jongens begonnen met het naar boven sjouwen van de blocks. Sommigen deden er wel zes tegelijk. Ik heb in 2013 maximaal drie blocks horizontaal verplaatst en ben daarna gauw overgestapt op maximaal twee. In het Holland House werden ze onder leiding van de Australiërs op de juiste plaats opgestapeld. Na afloop kregen die knullen handen vol met koekjes die ze maar al te graag in ontvangst namen. Als laatste volgde de mededeling dat ze nog wat halve blokken bij elkaar moesten leggen. Dat was zo gepiept.

De koffie smaakte verrukkelijk in dat kleine tentje. Gail, de vrouw van Stephen, had er lekkere bladerdeegkoekjes bij gekocht in de winkel ernaast. Een supergezellige koffie-stop. Naderhand nog naar een bakkerij gegaan die een soort gebakjes verkocht. De suiker- en de chocoladelucht kwam je tegemoet. Natuurlijk moesten we wat proeven en deden sommigen de groep een lekkertje cadeau. En dat verbeterde de omzet behoorlijk. Tenslotte een stop bij de Tesco Lotus (warenhuis langs de weg) voor pindakaas en wat we verder nog wilden kopen. De resultaten: rugzak, mousse, slippers, shirtjes voor de sponsorkinderen en natuurlijk veel lol. David paste z'n shirtje prima, Namphu lijkt hem ook te passen en van Ged moeten we het maar afwachten.

Bij terugkomst waren net de dames uit Khon Kaen gearriveerd, samen met vrijwilligster Angela en ukkie Pam (14 mnd). Adelbert is natuurlijk erg blij met dit bezoek, want hier keek hij al maanden naar uit. De beide jongedames (19 en 20) gaan 6 maart 2017 aan een half jaar bijbelcursus beginnen bij de YWAM (youth with a mission). Een wereldomspannende organisatie met ook een Nederlandse afdeling JMEO (jeugd met een opdracht). Doel van YWAM is het uitdragen van de naam van Jezus. Op die dag houdt hun werk bij House of Mercy Foundation op en gaan ze intern bij de YWAM. Na afloop van deze cursus kunnen ze (als ze dat willen) bij de House of Mercy Foundation een baan krijgen. Ik heb er geen hoogte van kunnen krijgen of ze dat ook werkelijk willen. Ook is het natuurlijk mogelijk dat ze tijdens de bijbelcursus tegen wat anders aan lopen. Hun Engels was sterk verbeterd volgens Angela, maar daar heb ik weinig van gemerkt. Angela heeft alles getolkt.

's Middags ging Annette met de jonge jongens naar de farm. Er wordt een kanaal gegraven, dus de twee draglines kregen veel belangstelling van de kids. Morgen willen er veel opgeleid worden tot draglinedriver denken we. Daarna gingen we de farm op, eerst langs de varkens die gevoerd mochten worden en daarna naar de koeien. Verrassend had een van de koeien net een kalfje gekregen. De farmer had wat moeite om ook die laatste koe met pasgeboren kalf binnen te krijgen. Uiteindelijk heeft de farmer het kalfje opgepakt en binnen de omheining gedragen. De koe volgde natuurlijk gelijk en het ritueel van kalfje likken, opstaan op wankele pootjes en drinken volgde. Prachtig om te zien. De dag eindigde voor ons met een mooie zonsondergang.

Vanavond is het ook het uitje met het Darwin House. Om vier uur rijdt de huurbus voor en om half vijf vertrekken we. Helaas om kwart over vier nog geen bus (busje komt zo, busje komt zo, busje komt zo (liedje uit de jaren negentig, bedoeld is de methadon bus maar dat kennen de kinderen hier niet). Om half vijf had ik alle dames samen met hun Mae klaar om in te stappen (hoera) en nog géén bus (balen)!!! De bus was er om vijf over half vijf, dus zoveel scheelde het niet. Ruim voor dat we in de bus stapten, voelde ik aan mijn achterzak: portemonnee vergeten en net had ik alle dames extra zakgeld uit mijn rugzak gegeven. Gauw opgehaald in het Guesthouse. Op naar LomSak. Tot mijn verbazing reden we rechtstreeks naar het restaurant. “Gaan we niet eerst naar de markt?” Jonge meisjes (13,14 en 15) die deels los over de markt gaan zwerven, toch een beetje eng, dus had ik gedacht nog bij licht naar de markt en in het donker eten. “Nee we gaan eerst eten en dan naar de markt”. Koreaanse BBQ met deze groep. Reuze gezellig. Ik mocht deze keer ook wat te eten halen, maar het klaarmaken gebeurde links en rechts en aan de overkant van mij en dat kwam allemaal eetbaar op mijn bord. We hebben heel veel gelachen. Daarna op naar de markt. Parkeerplek zoeken en dan aan de wandel. Eerst aan de hand van Donney, maar die liep veel te hard voor me. Deed ze vorig jaar ook al, maar dat kon ik toen nog temmen. Nu deed ze me over aan Mae Dar en die werd gesteund door Gop. Heb dus bijna de hele tijd met Gop (13) hand in hand gelopen (door haar op sleeptouw genomen). Hier en daar gestopt als zij of Mae Dar wat wilden kopen, kon ik weer op adem komen. Bij de drogist (daar zijn ze altijd laaaaaang binnen) regelden ze voor de deur een stoel voor me zodat ik kon zitten en rusten.

Ja, helaas, “haast” en “ik doe even” komen me op ademhalingsproblemen te staan, dus die dingen zijn uit mijn woordenboek, komen helaas toch nogal eens voor. Ik heb hier heel slechte dagen gehad. Dan zit/loop ik eigenlijk alleen maar te hijgen en komt er (te) weinig werk uit mijn handen. Van de week twee hele goede dagen gehad en dan vliegt die roller van boven naar beneden en weer terug. Dat een keer of zes en dan even rust en dan gáát ie weer. Heerlijk!

De jongedames hebben ongetwijfeld opdracht gehad niet alleen op stap te gaan maar in groepjes van twee of drie. Aan het eind zijn we elk jaar een of twee groepjes “kwijt”. Die zijn niet op de afgesproken tijd en plaats terug, dus dat is wachten. Mae Dar loopt buiten de bus ongerust te zoeken en in de bus bekijken de al aanwezigen al hun aankopen en showen dat aan de anderen (en aan mij) en er worden oordingen in de oren geprutst en oogharen gekruld en gekletst en gekletst. Allemaal meisjesdingen dus, maar leuk om te zien en hoe blij ze met alles zijn. Ik geloof dat we om een uur of halftien weer thuis waren. Blije meiden allemaal en wat heb ik genoten.