Dinsdag 24 januari
Door: Adelbert
Blijf op de hoogte en volg Adelbert
24 Januari 2012 | Thailand, Bangkok
Verkorte versie
Alle wapeningsmatten zijn klaar. Het grootste deel van de elektriciteitsleidingen ligt in de geul. Een aantal geulen zijn al dicht geschoven. Het stuken van de muur rond het terrein gaat gewoon door evenals het aanbrengen van het profiel erboven.De geulen in de keuken voor de afwaterinsbuizen worden dieper gegraven. Wij hebben ons bezig gehouden met mat weven,ijzers rechtbuigen, electriciteitsdraden uitlopen, merken en verpakken in pijpen en die dan weer in de betreffende geul leggen.
Die-hards
Gelijk ’s morgens hebben we het mat weven weer opgepakt. In twee slagen hebben we hem af gemaakt en we moeten zeggen ziet er keurig uit. Tussendoor hebben we weer ijzers recht gebogen. Die zijn niet direct nodig, maar elk van de drie gebouwen krijgt nog een veranda en daar zijn weer rechte ijzers voor nodig. Stopwerk voor de toekomst en in de schaduw en op de langere duur is het noodzakelijk werk.
Na de koffie of ’s middags zijn we ingeschakeld bij de elektriciteitsvoorziening. Kabels uitlopen (op de rol heb je er niet zoveel aan), in buizen stoppen en die dan weer in de sleuven leggen. In elke buis gaan twee of vier draden. Aan het begin en eind worden die met isolatieband gemerkt. Rood, groen, blauw en wit. Op een afstand van 20 cm aan elk uiteinde drie gekleurde stukken van elk 20 cm. Als er dan vier kleuren naast elkaar liggen, worden ze aan een kant samen gebonden en schuif je er samen met anderen een pvc buis van 6 m lengte overheen. Die loop je dan naar het einde van de draden. Dat is dan over drie betonnen huisvloeren. De hele breedte van het terrein. Dan weer terug, de volgende buis halen. Iemand anders lijmt dan de buizen weer aan elkaar zodat de leidingen waterdicht opgesloten liggen. Malcolm en Ron weten precies hoe lang het allemaal moet zijn. Wij functioneren gewoon als koelies. Geen zwaar werk, wel onder de koperen ploert en die was de hele dag aanwezig! En ook wel gezellig hoor. Daar zijn we dan de hele verdere dag mee bezig geweest.
Dallas en Son zijn de hele dag bezig geweest de sleuven voor de afvoerpijpen van de keuken dieper te maken. Niet met een kleischop zoals Wim die heeft, nee gewoon een platte schop. Dus dat gaat maar met plakjes klei van hooguit twee centimeter dikte en ja onder diezelfde koperen ploert. Vanwege die koperen ploert zijn de meeste dus om half zeven vanochtend begonnen. En door tot vijf uur natuurlijk. De theepauze hebben we geen van allen genomen. De dames zijn op een gegeven moment naar ons toe gekomen met fruit, limonade, water en koekjes. Als je dan na vijven in het mannenhuis die mannen in de stoelen ziet liggen, echt helemaal op. En er zijn er maar twee twintigers bij, de rest is ouder en een aantal al lang gepensioneerd. Wij hebben daar zéér veel waardering voor.
Ik had al eens gezegd dat Graham pastor was en dat een van de Joshes nog studeerde, de ander is bouwvakker, net als Drew en Malcolm. Alex was radioloog-asistente in een Australisch ziekenhuis. Nu was ze sinds vijf jaar lerares Engels in Pattaya en sinds kort werkeloos. Er loopt hier echt van alles rond.
Vanavond bij Ban Meata gegeten.
Alle wapeningsmatten zijn klaar. Het grootste deel van de elektriciteitsleidingen ligt in de geul. Een aantal geulen zijn al dicht geschoven. Het stuken van de muur rond het terrein gaat gewoon door evenals het aanbrengen van het profiel erboven.De geulen in de keuken voor de afwaterinsbuizen worden dieper gegraven. Wij hebben ons bezig gehouden met mat weven,ijzers rechtbuigen, electriciteitsdraden uitlopen, merken en verpakken in pijpen en die dan weer in de betreffende geul leggen.
Die-hards
Gelijk ’s morgens hebben we het mat weven weer opgepakt. In twee slagen hebben we hem af gemaakt en we moeten zeggen ziet er keurig uit. Tussendoor hebben we weer ijzers recht gebogen. Die zijn niet direct nodig, maar elk van de drie gebouwen krijgt nog een veranda en daar zijn weer rechte ijzers voor nodig. Stopwerk voor de toekomst en in de schaduw en op de langere duur is het noodzakelijk werk.
Na de koffie of ’s middags zijn we ingeschakeld bij de elektriciteitsvoorziening. Kabels uitlopen (op de rol heb je er niet zoveel aan), in buizen stoppen en die dan weer in de sleuven leggen. In elke buis gaan twee of vier draden. Aan het begin en eind worden die met isolatieband gemerkt. Rood, groen, blauw en wit. Op een afstand van 20 cm aan elk uiteinde drie gekleurde stukken van elk 20 cm. Als er dan vier kleuren naast elkaar liggen, worden ze aan een kant samen gebonden en schuif je er samen met anderen een pvc buis van 6 m lengte overheen. Die loop je dan naar het einde van de draden. Dat is dan over drie betonnen huisvloeren. De hele breedte van het terrein. Dan weer terug, de volgende buis halen. Iemand anders lijmt dan de buizen weer aan elkaar zodat de leidingen waterdicht opgesloten liggen. Malcolm en Ron weten precies hoe lang het allemaal moet zijn. Wij functioneren gewoon als koelies. Geen zwaar werk, wel onder de koperen ploert en die was de hele dag aanwezig! En ook wel gezellig hoor. Daar zijn we dan de hele verdere dag mee bezig geweest.
Dallas en Son zijn de hele dag bezig geweest de sleuven voor de afvoerpijpen van de keuken dieper te maken. Niet met een kleischop zoals Wim die heeft, nee gewoon een platte schop. Dus dat gaat maar met plakjes klei van hooguit twee centimeter dikte en ja onder diezelfde koperen ploert. Vanwege die koperen ploert zijn de meeste dus om half zeven vanochtend begonnen. En door tot vijf uur natuurlijk. De theepauze hebben we geen van allen genomen. De dames zijn op een gegeven moment naar ons toe gekomen met fruit, limonade, water en koekjes. Als je dan na vijven in het mannenhuis die mannen in de stoelen ziet liggen, echt helemaal op. En er zijn er maar twee twintigers bij, de rest is ouder en een aantal al lang gepensioneerd. Wij hebben daar zéér veel waardering voor.
Ik had al eens gezegd dat Graham pastor was en dat een van de Joshes nog studeerde, de ander is bouwvakker, net als Drew en Malcolm. Alex was radioloog-asistente in een Australisch ziekenhuis. Nu was ze sinds vijf jaar lerares Engels in Pattaya en sinds kort werkeloos. Er loopt hier echt van alles rond.
Vanavond bij Ban Meata gegeten.
-
24 Januari 2012 - 20:07
Elise:
Bikkels, jullie hebben weer fantastisch werk geleverd! -
24 Januari 2012 - 20:27
Annette:
Afgelopen nacht onweer, hagel en vanochtend ruiten krabben. Zin om te ruilen? Nog even doorzetten hoor, de betonwagens staan in de startblokken! -
24 Januari 2012 - 22:50
Pieter Van Der Wal:
Dat is hard werken daar zie ik wel. Passen jullie ook wel een beetje op je zelf.
Groet, Pieter -
25 Januari 2012 - 11:03
Jacques M:
Well done, wat een prestatie. Petje af.
nb. Helicopteren heet hier vlinderen. Waarom weet ik niet want er komen geen vlinders aan te pas :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
