Donderdag 26 januari

Verkorte versie
De vloer van de eetzaal/keuken/wasserij is gestort. Was er sprake van 24 betonmolens, het waren er 29. Wij hebben gekeken, genoten, ijzers rechtgebogen, nieuwe mat opgezet, afgeknipte matten afgewerkt en beton nat gehouden.

Die-hards
Om kwart voor zes kwam de kraan het terrein oprijden. Het is dan nog stikdonker, dus dat was een hoop uitgezoek (we hebben alleen in de twee huizen elektra en daar verlicht je geen bouwterrein mee). Om zes uur kwam de eerste betonmolen. Eerst de fundatiegaten vullen en dan beginnen om binnen de bekisting beton te storten. Toen wij om acht uur het terrein betraden, was men al binnen de bekisting aan het storten. Het middenstuk was gelukkig met de kraan en een kubel goed te doen. Alhoewel het trekken en drukken blijft om het beton op de goede plek en de juiste dikte te krijgen. Henny en ik hebben ons daar dan ook niet aan gewaagd (zijn we ook niet voor gevraagd). Dat is voor de jongeren onder ons en die hebben heel hard hun best gedaan. Het is fantastisch om te zien hoe mensen vanuit heel Australië, Nieuw Zeeland, Thailand en Ierland zo eendrachtig kunnen samenwerken. Ieder wist exact wat die moest doen. Een geoliede machine. Hebben we veel bewondering voor. Koffie en thee weer op de werkplek. Voor sommigen ook de lunch. De trucks blijven af en aan rijden.
We hebben veel naar het storten gekeken. Verder hebben we weer ijzers recht gebogen. Er moeten nog twee matten worden geweven voor de veranda’s, dus dat zijn 200 staven. Met Alex en Allen hebben we twee matten opgezet. Toen het beton nat gehouden moest gaan worden, heeft Henny de slang weer ter hand genomen en ben ik maar vast begonnen om een matje te vlechten. In de eerste lijn had ik direct al twee fouten. Er uit gehaald, opnieuw gedaan en nog twee lijnen, nu in een keer goed er in gebracht. De derde lijn kon ik in mijn eentje niet meer trekken, te weinig kracht. Alex kwam helpen en toen was het weer smoko.
Gedurende pauzes wordt er veelal gerookt. Roken is to smoke en hoewel niemand van het gezelschap rookt, worden de pauzes al een aantal dagen smoko’s genoemd.
Na de smoko hebben Alex en ik de afgeknipte matten afgewerkt. Aan de open einden de horizontaal aan de verticalen gebonden. De betonwagens waren er niet meer, de pas gestorte vloer lag er mooi bij en de harde werkers waren van hun rust gaan genieten. Die jongens hebben het vandaag echt zwaar gehad. We besloten om ook maar onze rust te nemen. Lekker douchen en wachten op de dingen die komen gaan. Om 7 uur kwamen de pizza’s en om negen uur zijn we door Dtim thuis gebracht. Dit was de enige avond in de week van bouwers onder elkaar, alleen waren wij daar niet van op de hoogte. Was wel gezellig hoor, andere plannen hadden we niet echt, maar je zit maar te wachten.
Morgen wordt een rustig dagje voor het werkvolk en wij hebben toestemming om niet te komen. Cleo zet ons om twee uur op de bus naar Lom Sak. Steph en Jenni hebben koekjes gekocht voor bij de chocolade fondue. Dat wordt nog een heel gesjouw. Ik wil ook mijn laptop mee. Nog een zak cadeautjes voor de Living Waters House, een jas voor Sharon en dan nog onze eigen spullen. We zien wel. Morgenochtend slapen we uit.