Beetje aan de slag
Door: Adelbert
Blijf op de hoogte en volg Adelbert
21 Januari 2014 | Thailand, Khon Kaen
Vanwege het gesloten eethuisje, komen we om 8 uur bij elkaar, ontbijten samen en nemen dan de songthaew naar Ban Kota. Wij, dat zijn Dallas, zijn vrouw Jenny en wij. Dan zijn we rond 9 uur op het centrum. Het is niet anders. Het is nog steedkoud, vinden de Thai en Henny. Ik heb het net lekker tegen het te warme aan.
Vandaag de grote dag: er komt een graafmachine om het zware werk te doen. Die zou er al om 8 uur zijn, dus als wij aankomen is het werk al gedaan of in ieder geval bezig. Nou, het was al bezig. Maar geen graafmachine, ze hadden geen machinist! Dus het wordt puur handwerk en dáár zijn we nou net te oud voor. Ander werk konden ze niet verzinnen, dus ik heb wel met een schep grond weg staan hakken. Het lukt wel, maar nooit meer de snelheid van de jongelui. Bovendien lag het vel van mijn hand tussen duim en wijsvinger er na een korte tijd al weer vanaf, dus extra op zoek naar ander werk.
Vlak voor de lunch hebben we het beddengoed van de bovenste verdieping van het jongenshuis gehaald. Daar hebben de meiden van LomSak in geslapen en dat moet uiteraard worden gewassen en opgeslagen.
Na de lunch hebben we de bibliotheek samengesteld. In alle drie de gebouwen lag een deel. Dat allemaal naar de eetzaal gedragen en daar weer in de daarvoor bestemde kasten gedaan. Bijbels in de ene kast, Engelse boeken elders in de zaal en weer ergens anders de Thaise boeken. We hebben maar drie categorieën aangehouden: kinderen, volwassenen en christelijke literatuur. Zelfs de Thaise boeken hebben we zo ingedeeld door naar de plaatjes te kijken. Van in je jeugd stripboeken lezen leer dus uiteindelijk toch wat.
Morgen gaan we het Gele Huis (het buurhuis) , waar tot voorheen de mannelijke vrijwilligers sliepen en dat fungeerde als kantine zo veel mogelijk leeg halen. Deze of volgende week vrijdag trekt de laatste Thaise werknemer er uit en dan is/wordt de huur opgezegd. Alle eigendommen van Mercy International / House Of Mercy Foundation dienen er dan uit te zijn. We moeten het bezemschoon opleveren. We krijgen er een pick-up voor ter beschikking en Henny gaat er in rijden! Hij is vandaag al een keer achter het stuur gekropen.
We hebben weer bezoek gehad van de ijscoman en er is een mevrouw langs gekomen om slippers te verkopen. Met een steekkarretje met ijzeren wielen torste ze haar koopwaar mee. Helaas voor haar is ze aan geen van ons iets kwijtgeraakt.
Op de terugweg bij het busstation werden we aangesproken door een monnik die zijn Engels wilde oefenen. “Nederland, ja dat lag onder de zee.”
Vanavond gegeten bij een Koreaans eethuis. Zal ongetwijfeld op de deur hebben gestaan, maar dat kunnen we toch niet lezen. Was een zeer, zeer schone eetgelegenheid, zo te zien een familiebedrijf. Het dienstertje liep nog in haar schooluniform. We hebben er lekker gegeten, wat weten we natuurlijk niet. Daarna stelde Henny voor om nog even naar Koza te gaan. Een winkelcentrum met een Swensen’s. Per slot was dat alweer twee dagen geleden. We zaten net en toen kwamen Angela en Suwan binnen. Hadden ook trek in een ijsje.
Vandaag de grote dag: er komt een graafmachine om het zware werk te doen. Die zou er al om 8 uur zijn, dus als wij aankomen is het werk al gedaan of in ieder geval bezig. Nou, het was al bezig. Maar geen graafmachine, ze hadden geen machinist! Dus het wordt puur handwerk en dáár zijn we nou net te oud voor. Ander werk konden ze niet verzinnen, dus ik heb wel met een schep grond weg staan hakken. Het lukt wel, maar nooit meer de snelheid van de jongelui. Bovendien lag het vel van mijn hand tussen duim en wijsvinger er na een korte tijd al weer vanaf, dus extra op zoek naar ander werk.
Vlak voor de lunch hebben we het beddengoed van de bovenste verdieping van het jongenshuis gehaald. Daar hebben de meiden van LomSak in geslapen en dat moet uiteraard worden gewassen en opgeslagen.
Na de lunch hebben we de bibliotheek samengesteld. In alle drie de gebouwen lag een deel. Dat allemaal naar de eetzaal gedragen en daar weer in de daarvoor bestemde kasten gedaan. Bijbels in de ene kast, Engelse boeken elders in de zaal en weer ergens anders de Thaise boeken. We hebben maar drie categorieën aangehouden: kinderen, volwassenen en christelijke literatuur. Zelfs de Thaise boeken hebben we zo ingedeeld door naar de plaatjes te kijken. Van in je jeugd stripboeken lezen leer dus uiteindelijk toch wat.
Morgen gaan we het Gele Huis (het buurhuis) , waar tot voorheen de mannelijke vrijwilligers sliepen en dat fungeerde als kantine zo veel mogelijk leeg halen. Deze of volgende week vrijdag trekt de laatste Thaise werknemer er uit en dan is/wordt de huur opgezegd. Alle eigendommen van Mercy International / House Of Mercy Foundation dienen er dan uit te zijn. We moeten het bezemschoon opleveren. We krijgen er een pick-up voor ter beschikking en Henny gaat er in rijden! Hij is vandaag al een keer achter het stuur gekropen.
We hebben weer bezoek gehad van de ijscoman en er is een mevrouw langs gekomen om slippers te verkopen. Met een steekkarretje met ijzeren wielen torste ze haar koopwaar mee. Helaas voor haar is ze aan geen van ons iets kwijtgeraakt.
Op de terugweg bij het busstation werden we aangesproken door een monnik die zijn Engels wilde oefenen. “Nederland, ja dat lag onder de zee.”
Vanavond gegeten bij een Koreaans eethuis. Zal ongetwijfeld op de deur hebben gestaan, maar dat kunnen we toch niet lezen. Was een zeer, zeer schone eetgelegenheid, zo te zien een familiebedrijf. Het dienstertje liep nog in haar schooluniform. We hebben er lekker gegeten, wat weten we natuurlijk niet. Daarna stelde Henny voor om nog even naar Koza te gaan. Een winkelcentrum met een Swensen’s. Per slot was dat alweer twee dagen geleden. We zaten net en toen kwamen Angela en Suwan binnen. Hadden ook trek in een ijsje.
-
21 Januari 2014 - 16:35
Annette:
Was dat ijs nu bestemd op op je hand te leggen waar het vel af is? Of ... euh ... misschien ... mmm? -
21 Januari 2014 - 23:53
Corrie Jongepier:
Hallo jongelui ,
Adelbert ga je wel goed voor die wond zorgen want je hebt daar zo een infectie hoor!!
Wat lekker dat jullie zo rustig konden beginnen Kunnen je even wennen aan alles
Ja ik begrijp dat jullie graag even daar weg willen Ik vond het juist altijd zo lekker om na het werken ff met Annette achter in de tuin te zitten ,na het douchen
Geen ijsje op je hand leggen hoor daar zit suiker in dat deden de mijnwerkers vroeger in de oorlog op hun wonden om de boel te saboteren ,die suiker dan hé
Vanavond weer lekker gezwommen en even Martijn zijn verjaardag gevierd met een heerlijk portje Daar schenken ze altijd een behoorlijke borrel slaap ik zo lekker
Jongens tot mails en werk ze morgen
Groeten aan de bekenden en voor jullie vanuit het nog natte Zoetermeer .
-
22 Januari 2014 - 10:48
Harry Van Der Molen:
Beste adelbert,
Gweldig te zien dat jullie ook blaren krijgen van het werk. Is mij ook gebeurt. Goed te zien dat er weer voortgang is sinds ik begin jan weg ben gegaan. O ja, ik zal me even voorstellen; ik ben de vriend van Carla.
Ben erg blij met je foto's. Goed te zien dat Wasan weer wat actiever is. Veel plezier nog groeten Harry -
24 Januari 2014 - 16:08
Margriet:
Fijn dat het niet zo warm is, altijd nog warmer dan hier. Pas op voor infectie, want met de handen moet alles gedaan worden.
nog een fijne, werkzame tijd
liefs margriet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
