24 mei, dinsdag

Met mijn laptop valt eigenlijk niet meer te werken. Vanavond Pawinee gevraagd of er een reserve computer beschikbaar is. SomChai is hier de technische man op computer gebied. Ik hoop dat hij morgen een oplossing heeft. Voorlopig mag ik onder schooltijd de computer van het Darwin House gebruiken.

Vanmorgen de gang gedaan en vanmiddag begonnen met de badkamer van de Mae. Het beton zit werkelijk overal. Tot onder de bril en de onderzijde van de toiletpot. Heb maar twee extra pauzes genomen. Het gaat steeds beter.

Er was weer een blik kaakjes te verdelen. Het blik was nog op slot, maar het rijtje stond er al. Met Ploy en Shirley op het bankje zitten praten en Engelse les gegeven (moet je je niet veel van voorstellen). Totdat de dames onder de indruk waren van Kirk (en Bhum) die terug kwamen van 10 km rennen. De dames gingen samen op één fiets weg en kwamen allebei knap bezweet na enige tijd weer terug. In de tussentijd met Mae Jing zitten praten. Weer genoten vandaag.

Een paar avonden geleden vroeg een van de meisjes of ik met haar een stukje wilde oplopen. Ik had mijn drinkbeker nog in de hand dus we liepen eerst naar het waterapparaat en daarna terug naar het bankje, Daar aangekomen begon ze plots te praten. Het is een heel levenslustig meisje. Erg op zichzelf, kan goed alleen spelen, is artistiek en kan mooi zingen. Maar al een paar dagen merkte ik dat er iets niet in de haak was. Ze was meer teruggetrokken dan anders, niet altijd zin in een geintje, erg timide. Het hoge woord kwam er uit: ze miste haar moeder zo erg. De school is natuurlijk pas twee weken geleden begonnen en ze had al verteld dat ze de vakantie bij haar moeder en kleiner broertje of zusje was geweest en dat ze dat zo fijn had gevonden. Ze miste haar pappie ook erg. Maar vervolgde ze een stuk positiever God was haar vader en als ze straks bij Hem was, zag ze haar pappie ook weer. Alleen ze kon het gezicht van haar pappie niet meer voor de geest halen en dat klonk weer wel droevig. Het begon te regenen (de regentijd begint hopelijk door te zetten, het is erg droog) en het gesprek liep ten einde. De volgende ochtend het verhaal aan Kerry verteld (haar verzorgster spreekt erg slecht Engels). Vader is onbekend. Moeder woont/scharrelt hier in de buurt rond. Had haar dochter bij Oma achter gelaten en de buren waren bang dat ze zou worden misbruikt en hadden Mercy gewaarschuwd. Blijkbaar was het gesprekje voldoende. Gaat weer beter met haar.