10 juni, vrijdag, aflakken - Reisverslag uit Khon Kaen, Thailand van Adelbert Hesseling - WaarBenJij.nu 10 juni, vrijdag, aflakken - Reisverslag uit Khon Kaen, Thailand van Adelbert Hesseling - WaarBenJij.nu

10 juni, vrijdag, aflakken

Door: Adelbert

Blijf op de hoogte en volg Adelbert

11 Juni 2016 | Thailand, Khon Kaen

Eerst twee bedjes geschuurd en toen met aflakken begonnen. Eind van de dag hadden we vijf bedjes voor de eerste keer afgelakt. Moet nog een tweede keer. Morgen zaterdag gaan we weer. Ik ga het zesde bedje voor de eerste keer aflakken, Henny gaat de aangezichtsdelen van de andere bedjes licht schuren. Zondag houden we rustdag (geen idee wat we gaan doen) en maandag lakken we alle zes bedjes voor de tweede keer af. Om ze hier nu met half geschilderde bedjes te laten zitten, vinden we niet juist.

Het hotel hebben we al voor twee nachten bijgeboekt. Kerry is gewaarschuwd dat we dinsdag pas naar LomSak komen. Voor de was moet ik nog iets regelen.

Morgenavond (zaterdag) gaan we met zijn tienen uit eten. De bewoonsters van het Dutch House op een na, want die moet op de kleintjes passen, Angela, Henny en ik. Het zal wel westers worden, want rijst krijgen ze elke dag al. Omdat de meiden steeds groter worden en ingezet kunnen worden bij de zorg voor de kleintjes is de staf hier in Khon Kaen flink ingekrompen. Hoeveel vrouw er hier nu precies werken weet ik niet. Ik zie nog te vaak nieuwe gezichten.

In de schuur staat een kruiwagen met een laag eieren er in. Er liep gisteren een zwarte kip rond en vanmorgen zat die op de eieren. Is er de hele dag niet af geweest en ik heb boven zijn kop staan zagen (daar staat de bankschroef namelijk).

Vanmiddag naast Pim gezeten bij de lunch. Omdat ik nogal moe was, zat ik aardig te hijgen. Ze hield me strak in de gaten, vroeg herhaaldelijk of het goed met me ging en toen ik wat te heets gegeten had regelde ze dat de kokkin een halve watermeloen voor me klaar maakte. Lief ding.

In de loop van de dag ben ik NamWan en Om ergens tegen het lijf gelopen. Ja die horen nu bij de staf en hebben hun eigen zaakjes te doen. Maar dan willen ze toch even omarmd worden. Maar dat houd ik af. Ik ben aan het werk en ben drijfnat en dat is niet van de regen.

Vanavond bij de Cosa Steak House gegeten, met zicht op Swensen’s. We hadden al een drankje besteld en waren al met drinken begonnen toen we zagen dat we het westerse menu hadden. Daar zijn we niet voor naar Thailand gekomen, dus de rekening gevraagd en gezegd dat we juist Thais wilden eten. Oh, maar daar hadden ze ook een menu voor. Dus hebben we daar Thais gegeten en werden bediend door een cowboy (de kok), maar er was ook een meisje in een lange broek en een lieve glimlach die mijn water bijvulde en een meisje in een (kort) Chang jurkje die Henny zijn (Chang) bier bijschonk. Er was ook live music, dus al etend hebben we lekker mee zitten deinen. Toen het eten op was zijn we wezen kijken of Swensen’s nog open was. Controle moet er zijn nietwaar en omdat we er toch waren ... We waren pas om 21.00 uur thuis. Gezellig geweest.

  • 11 Juni 2016 - 06:10

    Fiet Nafzger:

    Hallo Adelbert,
    De bedjes zien er prachtig uit. Leuk die frisse kleuren.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Thailand, Khon Kaen

2016, Bill McMartin House, renovatie en verbouwing

Nadat in januari 2014 fase 1 van het nieuwbouw project in Khon Kaen officieel in gebruik is genomen, is de aandacht verlegd naar LomSak, Phetchabun. De vier oudste gebouwen dienen een renovatie te ondergaan en zo mogelijk van een uitbreiding worden voorzien zodat meer kinderen kunnen worden opgevangen. Het betreft
het Bill McMartin House, waar de oudste meisjes wonen,
het Kevin House, waar de oudste jongens wonen,
het Living Water House, waar de bijna oudste meisjes wonen en
het Guest House waar de vrijwilligers worden gehuisvest.
Gedurende 2014 is dit plan aangepast. Als eerste is in 2015 een nieuw huis gebouwd, het Moose House, dat voorlopig als wisselwoning wordt gebruikt terwijl de andere gebouwen worden gerenoveerd en verbouwd.

Wij, als Stichting Mercy International Zoetermeer hebben ons gericht op de renovatie en verbouwing van het Bill McMartin House. Dit huis is indertijd gebouwd met de gelden uit de erfenis van Bill McMartin, de vader van Jean Dunk. Over het bestaande huis wordt een verdieping gebouwd en er komt een nieuw dak op. In overleg met Rob Dunk en Pawinee Angnoi wordt deze verdieping bestemd voor meisjes die na de Highschool naar de universiteit gaan en als studentes een meer zelfstandig leven dienen te gaan leiden. Daarom heeft deze verdieping een eigen opgang. De verdieping omvat zes studentenkamers, een gemeenschappelijke ruimte en de noodzakelijke sanitaire voorzieningen, zoals een badkamer met douches en wastafels, een ruimte met vier toiletten en een gastentoilet.

In 2014 en 2015 zijn daartoe de nodige gelden bijeen gebracht en rond Kerst 2015 is met de bouw begonnen. De planning is dat rond Kerst 2016 de grote meisjes en de studentes vanuit het Moose House verhuizen naar het gerenoveerde Bill McMartin House en de studenten verdieping.

Recente Reisverslagen:

13 Juli 2016

13 juli

22 Juni 2016

22 juni terugreis

22 Juni 2016

21 juni, of laatste volle dag, fietstocht

21 Juni 2016

20 juni maandag Old City

20 Juni 2016

19 juni zondag, relaxed dagje
Adelbert

Welkom in mijn dagboek. Op deze manier kun je meegenieten van wat er met mij is gebeurd en in de komende tijd gaat gebeuren. We zouden met ons zessen in februari 2006 twee weken vrijwilligerswerk gaan doen in een kindertehuis in Thailand en vervolgens een week "afkicken" en een en ander zien van Thailand. Helaas is dat voor mij niet doorgegaan vanwege een niersteenaanval drie dagen voor vertrek. Van de reis in 2006 heb ik alleen het eindverslag laten staan. Uiteraard heb ik er wel een boek van laten maken. In februari 2008 ben ik met 8 mensen alsnog gegaan. In 2011 eveneens met 8 mensen en in 2012 alleen met Henny omdat we zo nodig het begin van de bouw van het nieuwe kindertehuis in Khon Kaen wilden meemaken. In 2013 zijn we met 4 mensen mee wezen bouwen in in 2014 gaan Henny en ik weer samen. In mijn schooltijd ben ik eens naar een voorlichtingsdag geweest voor vrijwilligers die dan naar de toen arme landen gingen. Maar ja, je moet nog (af)studeren, je ontmoet een leuk meisje en tegen de tijd dat dat over is, is je vrijwilligerszin ook gesmolten. Je moet in dienst; daar amuseer je je kostelijk en van daaruit gaat het gewone leven beginnen. Elke dag (met veel plezier) naar je werk, veel leuke (duik)vakanties gedurende dertig jaar. En dan nu eens dit. In het Streekblad (oktober of november 2005) stond een artikeltje waarin om vrijwilligers werd gevraagd voor een Thais kindertehuis. Waarom niet? Tijd zat. Bovendien heb ik Nieuwjaar 2006 iedereen leuke uitdagingen toegewenst en dat iedereen met veel plezier zou proberen die uitdagingen te volbrengen. Nou, dit is nou mijn uitdaging.

Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 142
Totaal aantal bezoekers 245979

Voorgaande reizen:

07 Januari 2017 - 02 Februari 2017

2017 LomSak en Phrae

11 Mei 2016 - 23 Juni 2016

2016, Bill McMartin House, renovatie en verbouwing

13 Januari 2015 - 04 Februari 2015

2015 (ver)bouwen in LomSak

14 Januari 2014 - 06 Februari 2014

2014 Fase een completeren

23 Januari 2013 - 18 Februari 2013

2013 Nieuwe huisvesting voor hiv-besmette kinderen

12 Januari 2012 - 07 Februari 2012

Thailand 2012, Bouwvakker in Khon Kaen

Landen bezocht: