11-12 juni zaterdag en zondag

Henny heeft vandaag (zaterdag) vijf bedjes geschuurd en ik heb het laatste bedje voor de eerste keer in de aflak gezet. Een roze kleur (Angela houdt van die kleur), zo zoet dat ik er pijn van in mijn kiezen krijg. Lekker rustig gewerkt, zoveel mogelijk in de schaduw.

Vanmiddag zo’n anderhalf uur met NamWan gepraat. Nou ja, mèt. Meer tégen want er komt nog steeds weinig uit. Ze heeft het naar haar zin en dat is het belangrijkste. Gaat af en toe achterop de scooter van Why mee naar de bioscoop. Zo’n beetje de enige keren dat ze van het centrum af komt. Vandaag hebben zowel Om als NamWan geen dienst. Om ligt de hele dag voor de TV en NamWan was op haar kamer. Lijkt veel op de vrije dagen in LomSak: TV kijken, huiswerk maken / boekje uit de bieb lezen, niks doen en op bed liggen.

Heb om half zes ook even een uiltje geknapt op de ziekenkamer. Ligt goed dat bed. Dank je wel Wade familie.

Om zes uur vertrokken met Angela en drie meiden: Om, NamWan en Nest (nit). De laatste moet nog naar school, maar daar zijn problemen, dus helpt ze in het babyhuis. Bij het hotel Henny opgepikt. Twee jongedames komen na op de scooter: Why en Math. Why is vierde jaars studente wis- en natuurkunde aan de universiteit van Khon Kaen. Zij heeft in LomSak de highschool gedaan en woont nu in het Dutch House in Khon Kaen. Zij is de oudere zus van Whun die enkele weken geleden in LomSak is getrouwd. Math heeft dit jaar de modevakschool afgesloten en volgt nu een opleiding “retail management”.

De dames hadden besloten dat we een Koreaanse BBQ gingen doen. Een héél groot restaurant, alleen maar Koreaanse BBQ en op de manier zoals ik het kende: op houtskool. Mijn deze dag door Tia (de kokkin) gewassen T-shirt kon ik dus vanavond nog eens zelf wassen om de stank er uit te krijgen. Het was heel erg gezellig en de dames weten van inladen. Math is net een hamster, die eet met een heel opgeblazen rechterwang. Misschien links ook, maar dat kon ik niet zien. Nest is allergisch voor vis en die ziet allemaal garnalen aan zich voorbij schuiven van Why naar Math en omgekeerd. Why houdt ook erg van garnalen en veel speklapjes. Gewoon heel gezellig en het eten al of niet gekookt of ge-bbq-t gaat van links naar rechts en van rechts naar links over de tafel. Henny zat naast me en werd verwend door Om.

Ik heb met Angela zitten praten. Er wonen nu nog 27 kinderen in het centrum waaronder 9 babies. Nog 4 jongens boven het babyhuis, 6 meisjes in het middelste huis en 7 of 8 teenagers in het Dutch House. De meiden in het Dutch House zijn zo groot (en klein in aantal) dat ze zelfstandig moeten worden: zelf het huis schoon houden, geen Mae meer die toezicht houdt. Mae Peth, de vroegere Mae van het Dutch House is nu de manager van Ban Meata Khon Kaen (zelfde functie als Mae Ghom in LomSak). Verder omvat de staf Mae Tia de kokkin en een keukenhulp en een dame die verantwoordelijk is voor de kleintjes. In het middelste huis zwaait Somo de scepter. Ook een studente die accountant wil worden. Ik ervaar het een beetje als een nagenoeg leeg centrum. Hoop dat er gauw meer kinderen komen.

We waren pas om kwart voor tien weer in het hotel. Geen bericht meer geschreven, lekker naar bed gegaan. Vanmorgen uitgeslapen en een boekje gelezen. Straks om de hoek een lunch scoren. Henny is naar het oude centrum van Khon Kaen. Ik ben in het hotel gebleven. Rustig dagje er van maken en ik loop helaas zo langzaam, dat het voor Henny ook geen pretje is zo te moeten terug schakelen. Om vier uur zien we elkaar bij de Swensen´s.

Ja hoor ik heb het gered. 25 minuten heb ik er over gedaan, kwam buiten adem aan. Henny zag me al van verre komen. We zijn bij de Belg gaan zitten (restaurantje met een Belg als eigenaar). Biertje en coca cola en mensen kijken. Tegen half zes zijn we naar het Lighthouse verkast met tot slot een controle op de openingstijd van de Swensen’s. Rustig terug gewandeld.

We hebben allebei een rustig dagje gehad dus we kunnen er morgen, onze laatste dag in Khon Kaen nog even flink tegen aan.