Tiende werkdag 7 februari

Verkorte versie
Vloer badkamer wordt gevoegd. Plafonds onderste woonlaag jongenshuis klaar. Druk bezig met voorbereidingen voor Concrete day aanstaande maandag. Naambord Dutch House is klaar.

Die hards
Hij was weer overduidelijk aanwezig. De koperen ploert. Je bent de hele dag drijfnat van het zweet. Inclusief je onderbroek! Gisteren konden we nog in de schaduw vluchten. Vandaag kregen we de volle laag.

We hebben alle kleuren van de regenboog geverfd, witte grondverf, zachtgroene muurverf, donkergroene verf op terpetine basis. Uiteraard net op muren die de hele dag in de volle zon staan. Henny en ik hangen tussen de balken. Doodeng. In Phrae hielden we ons hart vast toen we zagen hoe Thai people aan het verven waren op een enkele metalen balk die was gelegd op twee errug hoge trappen. Wij doen nu hetzelfde met een half zo hoge trap en een keukentrap. Daartussen hebben we twee metalen balken gelegd. Vinden we veiliger. Alleen als je met je ene voet op de ene balk loopt en met je andere op de andere balk staat je maat doodsangsten uit (zeker als ik dat ben) want dan wiebelt je maat ook heen en weer. De dames hebben weer laddertje op en laddertje af gespeeld om de hoogste regionen (het hout tussen muur en dak) van de juiste zachtgroene verf met twee lagen grondverf te voorzien.

De Australische meisjes zijn klaar met plafondplaten erin hangen op de onderste woonlaag van het jongenshuis. Sunny en Boonsili zijn met vlakschuurmachines bezig de plafonds in de keuken en de eetzaal te schuren. De jongedames hebben het plafond in de keuken geveegd. Een smerig werkje want dat stoft enorm. Hadden ze niet zoveel zin in, maar met een mondkapje hebben ze het toch gedaan. Later tijdens een pauze sloeg Malcolm speels op het t-shirt van zijn kleindochter en de stofwolken vlogen in het rond. Die schurende Thai doen dat helemaal ingepakt. T-shirt over het hoofd, mondkapjes, stofbril. Ze hadden wel last van hun schouder.

Deo de Thaise lasser is ook weer de hele dag bezig geweest. Dakspanten lassen voor het meisjeshuis. Volgens mij heeft zijn lasapparaat wat kuren gehad vandaag. Heeft hij samen met Josh weer opgelost. Josh is de hele dag bezig geweest met de verbindingswarandes tussen de beide meisjeshuizen. Voornamelijk ophoogwerkzaamheden en dat is een kl.te klus. Ergens schepbaar zand of aarde zien te vinden, kruiwagen volladen en dan naar de juiste plek rijden en leegkiepen en dan even gaan zitten ...... die koperen ploert, weet je wel. De Aussies gokken tussen de 35 en 37 graden Celsius. Richard en Ron hebben het toekomstige wegdek langs de eetzaal vorm gegeven en op hoogte gebracht. Ook al weer een rotklus met dit weer. Het te hoge gedeelte wegscheppen. Dus weer grote stofwolken creeren. Een van de jongedames heeft daar ook even aan meegewerkt. Wat ging die te keer zeg. Moest zeker wat frustratie kwijt. Later tijdens de smoko (pauze, vorig jaar zo genoemd omdat dat de rookpauze was; nu zijn er bijna geen rokers) was ze steeds haar gezicht aan het afdweilen.

De tegelzetter in het Dutch House is de vloertegels in de badkamer aan het voegen. Ziet er mooi uit. Daarna zal de badkamer van de Mae wel aan de beurt komen. Het legertje dat gisteren in de droogruimte kwam wonen/kamperen/vissen in de vijver, is vandaag begonnen met het tegelen van de vloer in de droogruimte. Twee man tegelen, keurig langs lijntjes, een man en een vrouw zorgen dat de beide tegelzetters niet zonder tegels. lijm, zand, eten en drinken komen te zitten. Maar 16 bij 41 m tegelen is niet in een dag af.

Donderdag is steakhouse dag (de vreetschuur). Trok ons niet zo. Wij zijn keurig naar het restaurantje van gisteren gebracht. Hebben daar heerlijk gegeten, Lekker rustig. Kokkie kwam ook nog even een praatje maken.

Tijdens de smoko eerder die dag kwam Richard binnen met een ijstaart van Swensen's. In het Yellow huis (mannenhuis tevens kantine, eetzaal, douchemogelijkheid) zijn twee dames die ons verzorgen. Eentje was er gisteren jarig en omdat we dat toen niet wisten, vandaag voor haar gezongen en haar de taart (met kaarsjes) laten aansnijden. Leuk dat er aan het personeel wordt gedacht. En lekker natuurlijk.

Vanmiddag na de smoko kwam Richard het naambord voor het huis brengen. Een marmeren plaat met goud opdruk. Zie foto. Loodzwaar. Echt prachtig. Wordt zaterdag opgehangen boven de voordeur. Als het goed is in aanwezigheid van de kinderen.

Nog twee werkdagen. Het begint door te wegen. Kleine foutjes maken, wat moeilijker het bed uit komen, kort lontje, humeurig, doodmoe zijn aan het eind van de werkdag. Echt pogingen doen vroeger naar bed te gaan. Blij dat ik met de auto naar het restaurant ben gebracht.

We zitten weer in de hal van het hotel (gratis internet), kopje thee, biertje erbij en vandaag vond ik nog een zakje tamarinde snoepjes die ik na het dagje uit van Gaan heb gekregen. Lekker, kleeft alleen enorm.