Chocolade fondue

Verkorte versie
Vanmorgen kerkdienst bijgewoond, geluncht, de farm bezocht en daarna de chocolade fondue gedaan. Vervolgens met het bouwteam meegereden naar Khon Kaen en daar met z'n drieen onze kamers in het Bussarakam hotel betrokken, Corrie slaapt bij het bouwteam op het land.

Die hards
Uiteraard weer ontbeten met het Living Water House. Daarna weer geprobeerd de blog bij te werken. Weer mislukt. Om 10 uur de kerkdienst. Voorstellen van de bouwteams, eerst Australie en dan wij. Daarna de kaars van de Oase laten ontsteken aan de Tabor kaars door Mik en Jon. Deze twee jongens hebben van de Oase in 2009 elk een koe gekregen. Foto's laten zien op groot scherm van Anton en Annelies achter hun jamtafeltje. De ingang van de Oase laten zien en verteld dat het een voormalige gymzaal was en dat Anton niet alleen de eetzaal in Lom Sak kan schilderen, maar ook een gymzaal tot kerk kan helpen verbouwen. Ook een foto van de voorkant van de Tabor laten zien. De Tabor-kaars was na twee jaar aardig opgebrand. Gezien de grootte van de kaars van de Oase, moeten we waarschijnlijk binnen het jaar weer terug met een nieuwe kaars. ;-)
De dienst hield verder in een korte lezing en daarna een preek door Ron Tiller. Die kan een verhaal (dit keer de roeping van Samuel) ontzettend leuk uitbeelden. Dus dat was wel genieten. Daarna is er dan de gelegenheid voor iedereen die een dankjewel (thanks god) voor iets wil zeggen tegen alle aanwezigen. Zo kwamen Jam en Ploy naar voren en dankten voor het Dutch team voor de fijne dag van gisteren. Ik krijg er nooit een woord bij haar uit, nu staat Ploy duidelijk niet met haar mond vol tanden tegen een hele kerk te praten. NamPhu kwam ook naar voren om te bedanken voor zijn opvouwbare step die hij van het Vocapella koor heeft gekregen en Maytanee kwam zeggen dat zij erg blij was met haar twee paar nieuwe schoenen van Jose Koebrugge. Alom tevredenheid dus.

Na de lunch (aan de bekende tafel) zouden er namens het Dutch team ijsjes worden verstrekt aan kinderen, verzorgsters en staf. We hadden zelfs gevraagd of men ervoor zou zorgen dat er voldoende ijsjes waren. Ik zat nog na te genieten van de lunch aan de bekende tafel toen ik Mae Air (de ijsco moeder) ijsjes zag ruilen tegen geld van kinderen en volwassenen. Was de staf vergeten haar dat te vertellen. Volgende week zondag krijgen de kinderen een gratis ijsje van het dan afwezige Dutch Team.

Direct na de lunch zijn we met Kerry naar de boerderij geweest. Voor ons een feest van herkenning, het zag er allemaal goed uit. Voor Corrie was het allemaal nieuw. Natuurlijk de eendenfarm bekeken, die Angelique tijdens haar verblijf heeft gefinancierd. Inmiddels heeft er al eend op het menu gestaan, en men was daar erg tevreden over. Omdat de eenden geen eieren legden zijn er juist dit weekend zo'n 15 eendenkuikens aangeschaft. Allemaal bewaakt door een klein hondje! De eenden zijn trouwens behoorlijk gegroeid en hebben gezelschap van twee kalkoenen gekregen.
Om twee uur zijn we begonnen met de chocolade fondue voor het Living Water House en het Darwin House. Bij elkaar 24 kinderen + 2 Mae's (Tip en Ann) + Kerry + wij, totaal 31 personen. De kinderen moesten uiteraard helpen om alles klaar te maken. Fondue stellen uitpakken, choco warm maken, blikken en pakken koekjes uitpakken en verdelen over borden, zo ook met de appels, aardbeien, bananen, ananassen, een tropische vrucht (dragon fruit: roze van buiten en wit met zwarte puntjes van binnen), schuimpjes. Kortom, bijna teveel om op te noemen. Helaas waren vier meisjes weer op school bezig met bijspijkerlessen. Zij zouden om drie uur terug zijn, maar om half vier waren ze er nog niet. Vond ik erg jammer. Voor hen hebben we spullen apart gezet, zodat ze met elkaar er nog eens van kunnen genieten. Het was erg gezellig. Twee tafels aan elkaar met 4 fondue stellen omzoomd door borden met lekkers. Meisjes en Mae'e (en niet te vergeten wij) die heerlijk aan het snoepen waren. Ik werd zowaar gevoerd. Was erg leuk. Maar de choco raakt eens op. Alle fruit was opgegeten. Er waren nog veel koekjes over. Maar die komen daar in Lom Sak ook wel op.

Om vier uur kwam het busje voorrijden. De koffers hadden we 's morgens al klaargezet want we wisten dat er niet veel tijd zou zitten tussen einde chocolade fondue en vertrek. We werden weer stevig geknuffeld door de kinderen, de Mae's en de staf. Gelukkig hebben we dit jaar geen huilende kinderen achter gelaten. Maar eentje (Dtooi) bleek Corrie toch zoveel te missen dat er traantjes vloeiden.

Onderweg zijn we na de bergen en een heel stevige regenbui gestopt voor een "quick dinner". Op een parkeerplaats bij de Seven Eleven kon je eenvoudige kant en klaar maaltijden, maar ook tosties kopen en in de winkel laten opwarmen. Zoals bij ons bij de warme bakker. De bui haalde ons in, dus moesten we even wachten voor we tamelijk droog de auto weer in konden. Daarna zijn we afgezet bij het hotel. Na het inchecken hebben we eerst bij de Chinese mevrouw die naast het hotel een klein zaakje in van alles en nog wat drijft, batterijen, cola en bier gekocht. Daarna hebben we aan de overkant in een klein tentje toch nog maar even wat warms gegeten.

Nog wat computeren en dan naar bed. Morgen gaan we aan het werk. In juni moet er verhuisd worden en er is nog heul veul te doen.