Tweede werkdag, 29 januari
Door: Adelbert en Annette
Blijf op de hoogte en volg Adelbert
30 Januari 2013 | Thailand, Khon Kaen
Verkorte versie
Eerst hebben we het restant van de blocks naar beneden getakeld. Daarna van het Dutch House de palen van de beide warandes geschuurd. Gewacht op verf. Mash gelegd voor de weg door " the land". Mash is de wapening voor in het beton.
Die hards
We hebben het laatste restje van de blocks naar beneden getakeld. Op de beneden warande hebben we vier pallets gelegd en die zijn bijna helemaal vol. Totaal 703 blocks. Er waren ook nog restanten blocks die naar ons idee te gebruiken zouden zijn. Nog een vijfde pallet voor eenderde vol. Toen was het alweer na de koffie.
De volgende opdracht was de palen van de warandes van het Dutch house (voor en achter) schuren en schilderen. Op de warande achter moet al het ijzerwerk worden geschuurd en geschilderd. Daar was nogal verwarring over. Niet al het Australisch is verstaanbaar. Verf zou door Richard mee worden gebracht die Tod naar het vliegveld ging brengen. Toen die terugkwam liep het al tegen vieren. Behalve een (1) blik verf, had hij ook drie rollen mash bij zich. Mash is een opgerolde mat van ijzerdraad van 4 mm
in vierkantjes gelast, die als bewapening in het beton moet komen.
Op onze derde werkdag komen er een paar cementwagens en dan moet de weg door het land deels worden gestort. Dus moest er gelijk een rol worden afgerold en gelegd. In 2011 hebben we in Phrae voor het nieuwe kantoor een mat compleet geknoopt. In 2012 hebben we tig matten gevlochten en de randen geknoopt. Nu dus de mat afrollen en de stukken aan elkaar knopen. De bolle kant moest boven dus Richard en ik pakten de rol van onderen beet en trokken die omhoog. Murray en Ron trokken de mat bij ons vandaan en de anderen moesten ervoor zorgen dat de mat nergens achter bleef haken. "een twee, hup ..... een twee, hup ..... " etcetera. Zwaar klusje. De mat is iets breder dan de weg, dus er moest een rand worden afgeknipt. Bij de aansluiting op de openbare weg is ons pad een stuk breder. Dus daar moesten stukken aan weerszijden worden vastgeknoopt. Henny, Annette en ik doken gelijk op onze knieen. Dat werkje kenden we. Ook een paar Aussies hielpen met knopen. De rest van de rol moest ook worden afgerold, want die hadden we morgen ook nodig. Die moet dan op het laatste moment worden gelegd en vastgeknoopt. Dat afrollen hebben we met ons vieren gedaan. Henny en ik de mat van onder pakken en omhoog trekken, de dames trokken de mat dan van de rol. Pfoeh.
Toen was de werkdag alweer voorbij. 's Avonds met Ron, Murray en Kerry in Central Plaza (een mall) wezen eten in de food court. Helaas hebben ze daar geen ijs toe, dus Corrie, Henny en ik zijn een ijsje wezen eten bij Swensen's. Mmmmmmmmmmm. De anderen zijn nog een half uurtje wezen winkelen.
Ron, Murray en ik zaten achter in de bak van Kerry haar auto (pick up). Ron vertelde dat hij had gedacht dat Corrie (de kleinste) in de bak zou gaan. Ik vond dat Corrie als dame dat alleen maar hoeft als de mannen op zijn. Toen vroeg Ron hoe oud Annette was. Tussen de vijftig en de zestig. Oh, en hoe oud is Corrie? Raad maar eens. Nou zestig ongeveer? En dat voor een dame van achtenzeventig!!
Kerry heeft ons bij het hotel afgezet.
Eerst hebben we het restant van de blocks naar beneden getakeld. Daarna van het Dutch House de palen van de beide warandes geschuurd. Gewacht op verf. Mash gelegd voor de weg door " the land". Mash is de wapening voor in het beton.
Die hards
We hebben het laatste restje van de blocks naar beneden getakeld. Op de beneden warande hebben we vier pallets gelegd en die zijn bijna helemaal vol. Totaal 703 blocks. Er waren ook nog restanten blocks die naar ons idee te gebruiken zouden zijn. Nog een vijfde pallet voor eenderde vol. Toen was het alweer na de koffie.
De volgende opdracht was de palen van de warandes van het Dutch house (voor en achter) schuren en schilderen. Op de warande achter moet al het ijzerwerk worden geschuurd en geschilderd. Daar was nogal verwarring over. Niet al het Australisch is verstaanbaar. Verf zou door Richard mee worden gebracht die Tod naar het vliegveld ging brengen. Toen die terugkwam liep het al tegen vieren. Behalve een (1) blik verf, had hij ook drie rollen mash bij zich. Mash is een opgerolde mat van ijzerdraad van 4 mm
in vierkantjes gelast, die als bewapening in het beton moet komen.
Op onze derde werkdag komen er een paar cementwagens en dan moet de weg door het land deels worden gestort. Dus moest er gelijk een rol worden afgerold en gelegd. In 2011 hebben we in Phrae voor het nieuwe kantoor een mat compleet geknoopt. In 2012 hebben we tig matten gevlochten en de randen geknoopt. Nu dus de mat afrollen en de stukken aan elkaar knopen. De bolle kant moest boven dus Richard en ik pakten de rol van onderen beet en trokken die omhoog. Murray en Ron trokken de mat bij ons vandaan en de anderen moesten ervoor zorgen dat de mat nergens achter bleef haken. "een twee, hup ..... een twee, hup ..... " etcetera. Zwaar klusje. De mat is iets breder dan de weg, dus er moest een rand worden afgeknipt. Bij de aansluiting op de openbare weg is ons pad een stuk breder. Dus daar moesten stukken aan weerszijden worden vastgeknoopt. Henny, Annette en ik doken gelijk op onze knieen. Dat werkje kenden we. Ook een paar Aussies hielpen met knopen. De rest van de rol moest ook worden afgerold, want die hadden we morgen ook nodig. Die moet dan op het laatste moment worden gelegd en vastgeknoopt. Dat afrollen hebben we met ons vieren gedaan. Henny en ik de mat van onder pakken en omhoog trekken, de dames trokken de mat dan van de rol. Pfoeh.
Toen was de werkdag alweer voorbij. 's Avonds met Ron, Murray en Kerry in Central Plaza (een mall) wezen eten in de food court. Helaas hebben ze daar geen ijs toe, dus Corrie, Henny en ik zijn een ijsje wezen eten bij Swensen's. Mmmmmmmmmmm. De anderen zijn nog een half uurtje wezen winkelen.
Ron, Murray en ik zaten achter in de bak van Kerry haar auto (pick up). Ron vertelde dat hij had gedacht dat Corrie (de kleinste) in de bak zou gaan. Ik vond dat Corrie als dame dat alleen maar hoeft als de mannen op zijn. Toen vroeg Ron hoe oud Annette was. Tussen de vijftig en de zestig. Oh, en hoe oud is Corrie? Raad maar eens. Nou zestig ongeveer? En dat voor een dame van achtenzeventig!!
Kerry heeft ons bij het hotel afgezet.
-
30 Januari 2013 - 14:32
Annette:
Eindelijk lukt het om de verslagen redelijk snel op de site te zetten. Foto's lukken (nog) niet, maar Adelbert blijft het proberen. Blijf meelezen, want in het volgende verslag vertelt hij hoe hij een heel smerig gezicht kreeg. -
30 Januari 2013 - 21:31
Pieter Van Der Wal:
Beste mensen,
Dat is weer hard werken. Ben inderdaad benieuwd naar de foto's. Succes met het werken en zorg ook op tijd voor de ontspanning.
Groet,
Pieter van der Wal -
31 Januari 2013 - 06:42
Yvonne:
Doen jullie een beetje voorzichtig met Corrie? Wil haar graag heelhuids terug!
-
02 Februari 2013 - 08:43
Elise:
Sorry, ik loop een beetje achter in het lezen van de verslagen... nu gelukkig een moment om het in te halen. Tsjonge, wat zijn jullie een bikkels! Toppie!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
