Vierde werkdag, 31 januari, Koningin Beatrix jarig

Verkorte versie
De dames gaan verder met het schilderwerk van de warandes. Henny en ik zijn begonnen met het weghalen van de scherpe wegranden van het gisteren gestorte wegdeel. Daarna zijn we stalen balken in de menie gaan zetten. Na de middag smokey (theepauze) hebben we mash gelegd.

Die hards
De dames gaan verder met het schilderen van de warandes. Alle straps e.d. waarmee de isolatie vastzit mogen worden verwijderd. Fijn als je dat na een dag verven hoort... Het ene blik verf was bij de lunchpauze op. Richard heeft zijn lunchpauze opgeofferd om verf te halen. Ze zijn nu alles voor de tweede keer aan het schilderen en hebben het helemaal naar hun zin. Alhoewel, tijdens het verven worden ook tegels doorgezaagd met een onmiskenbare herrie. Aan de voorkant van het Dutch House zijn we bezig met de voorbereidingen voor het beton storten van morgen. Richard is bezig met grote scheppen zand in de lucht te gooien (uit het talud te verplaatsen). Vanwege de opgestoken wind is dat dus een grote zandstorm op pas geverfd groen. Uiteraard een geloei van de dames, een sorry van Richard en hij schepte aanmerkelijk voorzichtiger.

Henny en ik hebben van Richard allebei een slijptol gekregen om daarmee de scherpe wegkanten van het gisteren gestorte wegdek af te ronden. Het is inderdaad vlijmscherp en constant fietst hier een jochie van een jaar of drie keihard over het terrein en overal tussendoor. Safety first. Daar zijn we tot de koffie mee bezig geweest.

Na de koffie zijn we begonnen om de stapel ongeverfd staal van een mooi meniekleurtje te voorzien. Het ijzerwerk met een oude lap duchtig afvegen en smeren maar. We doen vijf balken aan een kant, doen er dan nog eens vijf. Daarna zijn de eerste balken droog en kunnen worden gekeerd. Enzovoort.

Josh, een van de jongere vrijwilligers, had een kokosnoot geregeld. Pas gevallen, verser kan het niet. Wie wilde kreeg een stukje. Het smaakte lekker volgens iedereen. Annette wilde even meelezen en nam als zitplaats een lege waterton. Zo een die omgekeerd op een koeler gezet wordt. Een luid gekraak volgde toen ze erdoorheen zakte, waardoor iedereen weer bij de tijd raakte.

Na de theepauze hebben we samen met Josh en Richard een rol mash afgerold, op de juiste plek gelegd en op maat geknipt met een betonschaar. Toen hebben we nog een stukje ingepast voor het nieuw aan te leggen wegdek naar de ingang van het Dutch House. Op maat geknipt en vastgeknoopt. Daarna hebben we een recht stuk gelegd richting eetzaal en de 90 graden bocht opgevuld met kleine stukken, en dat alles weer aan elkaar geknoopt. De eerste cementwagen is om 08.00 uur morgenochtend besteld. Hoe laat die komt is een Thaise verrassing. Het belooft dus weer een zware dag te worden. Op de betonnen speelplaats werden 's middags dakplaten voorzien van isolatie. Op de goede zijde van dakplaat en isolatie werd door middel van een soort verfspuit lijm gespoten. Daarna werden de twee razendsnel op elkaar geplakt. Volgens Richard is dit een nieuwe techniek. Bij het Dutch House zijn ze nog los op elkaar gelegd. Bijzonder om te zien hoe dat gaat.

Vanavond gaan we in het Steakhouse eten. Zijn we vorig jaar ook een paar maal geweest. Weer onbeperkt eten voor weinig. Als je ziet hoe het er daar aan toe gaat (Annette en Corrie komen er voor de eerste keer, volgens hen leek het op een studentenmensa) geef je het met recht de naam vreetschuur. We zijn met de pick-up die Richard in gebruik heeft van Mercy International naar de vreetschuur geweest en daarna bij het hotel afgeleverd. Vijf man/vrouw in de pick-up, twee jonge meiden en vier volwassen kerels in de laadbak.

De bedoeling is vanavond na terugkeer in het hotel om op de laptop van Henny foto's proberen te uploaden. Blijkt het lijstje met de nummers in een tas op de nieuwbouw te liggen. Grrrrrrrrrrrrrrr.