Tweede vakantiedag 12 februari
Door: Adelbert en Annette
Blijf op de hoogte en volg Adelbert
17 Februari 2013 | Thailand, Chiang Mai
Verkorte versie
De hele dag doorgebracht in het Phu Hin Rong Kha nationaal park. Gewandeld tussen de landerijen van een Hmong dorp. Gegeten in hetzelfde restaurant als gisteren.
Die hards
Na het eenvoudige ontbijt rijden we door glooiend heuvellandschap naar het Phu Hin Rong Kla nationaal park. In dit prachtige park, dat bovenop een tafelberg ligt maken we een korte wandeling door "evergreen" bos. Daarna lopen we verder door dit gebied, dat door zijn ontoegankelijkheid jarenlang de basis is geweest van communistische strijders. We bezoeken o.a. de overblijfselen van een trainingskamp en Air Raid Shelters van de voormalige communisten. Na een korte busrit vervolgen we onze wandeling naar Lan Hin Pum, waar we tussen een "knollenveld" van rotspartijen een picknick lunch gebruiken. De terugweg loopt via het hoofdkwartier van de communisten. In een Hmong-dorp stoppen we even om kennis te maken met de bewoners. Omdat er tijd genoeg tijd voor is, bezoeken we nog een klein museum over de tijd van de communisten in dit nationale park. Daarna terug naar onze bungalows.
Het eenvoudige ontbijt bestond uit 3 volkorencrackers met kaas en vier koppen bouillon. Als toetje had ik 6 koude kwarteleitjes en twee kleine banaantjes. Ik heb het erop volgehouden tot de lunch. Henny kwam als laatste uit zijn huisje en ging voor de bus staan wachten totdat ook wij uit onze huisjes kwamen. Maar wij zaten al in de bus. Totdat Henny het wachten zat was en maar in de bus stapte. " Oh zijn jullie hier".
Phu Hin Rong Kla omvat een tafelberg en zijn omgeving. Het hoogste punt is zo'n 1800 m en dus heerst daar een meer aangename temperatuur. Bovendien was het zeker tot en met de lunch regelmatig bewolkt en dat is ook lekker voor onze bolletjes. We hebben er de hele dag doorgebracht. Deels wandelend, deels ons in ons busje verplaatsend van wandelplaats naar wandelplaats.
In 1973 is er een massale opstand gekomen tegen het militaire dictatorschap in Thailand. Er werd drie jaar lang geexperimenteerd met democratie. Er waren dus een hoop stromingen die democratie propageerden. De rechtse partijen waren het daar niet mee eens en scheerden alle "andersdenkenden" over een kam: communisten. Een bekende monnik vond dat communisten niet tot het menselijke ras behoorden en dus was de beer los. Met de val van Saigon in 1975 kwam de angst en in oktober 76 explodeerde de situatie in Bangkok en werden mogelijk honderden studenten door rechtsen vermoord. Het leger installeerde een ultrarechtse regering en alle gematigden (waaronder de studenten) liepen over naar de Thaise Communistische Partij (CPT). De leuze was: alle communisten eruit. Het CPT vestigde zich met de belangrijkste posten in Phu Hin Rong Kla. Een dichtbeboste berg omringd door drie legerkommandanten die het over het algemeen niet eens waren met elkaar of met het plan van aanpak. De verdrijving van de communisten lukte dus niet erg. Uiteindelijk vonden de studenten dat het communisme niet de oplossing tot een democratie was en bovendien waren de gematigden nou niet bepaald enthousiast over het strenge regime van het communistische kader. Zeg je iets dat ons communisten niet bevalt? Durf je dat nog eens te zeggen? Ja? Dan kop eraf. Zelfs een bloementuintje aanleggen mocht niet. Ook de wapenleveranties aan de communisten vanuit Laos stopten op een gegeven moment en Mao Zse Toeng (China) was niet meer in de CPT geinteresseerd. Toen het Thaise leger in 1982 Phu Hin Rong Kla innam, was er geen communist meer te bekennen.
De belangrijkste vestigingen van de CPT op Phu Hin Rong Kla hebben we bezocht.
De Air raid shelters. De tafelberg is "gemaakt" van kilometers dik samengeperst zand. Ooit, lang, lang geleden is dit gebied een binnenzee geweest. Dit kalkzandstenen massief is in de loop der eeuwen wat opgebroken en geërodeerd. Daardoor zijn er smalle diepe groeven in het land. Ideaal als schuilplaats voor de communisten tegen een bomaanval van de regeringstroepen.
Militair en politiek trainingskamp. Dat bestaat uit een aantal houten hutjes. Niet zo groot en in elk hutje werd een "vak" onderwezen. Bij elk hutje staat een duidelijke toelichting in het Thais dus de precieze indeling weten we niet. Is ook niet belangrijk. Die politieke training was een politieke indoctrinatie. In dit deel stond ook een hut met tralies. En nogmaals, ben je het met het kleinste onderdeel van de leer niet eens: of je kop houden, of je kop gaat eraf. Bikkelhard.
Er was ook een grote open (rotsige) vlakte. Daar werden de bijeenkomsten gehouden voor toespraken, het zingen van communistische en Lenin- gerelateerde liederen, etc. Er staat nog steeds een luchtafweerkanon en het gebied werd omrand door overhangende rotsen (schuilplek bij bombardementen).
We zijn ook een stukje het altijdgroene woud ingelopen. Indrukwekkend. De bomen vormen lagen en op de grond is een niet dichte, maar wel groene begroeiing. Als er licht bij kan komen is die begroeiing gelijk voorzien van stekels. Wij kennen eikenbomen, beukenbomen, etc. De bomen hier dragen soortgelijke vruchten, maar heten uiteraard anders. In Thailand vinden we veel planten 'in het wild' die in Nederland het alleen binnenkamers of met veel zorg buiten goed doen. Denk bijvoorbeeld aan de kerstroos (rood en wit), de datura ofwel brugmansia met gigantische kelken en lekker ruikend, de aronskelk, gember en natuurlijk vele orchideeën. Bijzonder was de hoeveelheid varens. Laag op de grond, groeiend tot manshoog, in de bomen, maar ook op stam als boomvaren. Best bijzonder. De dames waren daar erg in geïnteresseerd en maakten daar veel foto's van. Henny en ik deden op dat onderdeel voor spek en bonen mee.
We hebben een flinke wandeling naar Lan Hin Pum gemaakt. Via prachtige rotsplateaus en langs de rand van de tafelberg. Fantastisch uitzicht, helaas was het nogal heiig dus we konden niet echt ver kijken. Ook langs de plek waar de communisten met een rode vlag gingen staan zwaaien als ze weer eens de regeringstroepen hadden verslagen. Op de bergketen aan de overkant zaten ook communisten en je moet je succesjes natuurlijk wel bekendheid geven. Nu staat er sinds een jaar een roestvrijstalen mast met de Thaise vlag in top. Lan Hin Pum is een rotsachtig terrein waar allemaal nagenoeg even hoge knobbels de bodem vormen. Omdat het er altijd waait zou het verlichting brengen aan malaria-patiënten. Er was ooit ook een ziekenhuis, maar dat is afgebrand. Daar hebben we een heerlijke picknicklunch verorberd. Een stuk kip in een gespeten bamboestokje gestopt en daarna geroosterd (koud geserveerd door Sjon). Koude PadThai en een stukje kleefrijst. Toe was er banaantjes en/of gefrituurde krekels. Henny en ik hebben ons tot de banaantjes beperkt.
Tot slot hebben we nog een bezoekje gebracht aan een Hmong dorp. Daar koffie en jasmijnthee gedronken en wat langs de velden gewandeld. Ze verbouwen daar kool. Nu is het winter en de boeren hebben niet zoveel te doen. Ook werden er macademianoten verbouwd. Er werden er een stel voor ons gehaald en met een flinke hamer en een kapmes geopend. Ziet er uit als kokosnoot zonder sap. Smaakte wel.
Zojuist hebben we weer in hetzelfde restaurantje gegeten als gisteren. We mochten ook kiezen voor een Koreaanse BBQ, maar dat hebben we in Lom Sak al gedaan en uit een aantal gerechtjes je honger stillen, vonden we toch aantrekkelijker.
De hele dag doorgebracht in het Phu Hin Rong Kha nationaal park. Gewandeld tussen de landerijen van een Hmong dorp. Gegeten in hetzelfde restaurant als gisteren.
Die hards
Na het eenvoudige ontbijt rijden we door glooiend heuvellandschap naar het Phu Hin Rong Kla nationaal park. In dit prachtige park, dat bovenop een tafelberg ligt maken we een korte wandeling door "evergreen" bos. Daarna lopen we verder door dit gebied, dat door zijn ontoegankelijkheid jarenlang de basis is geweest van communistische strijders. We bezoeken o.a. de overblijfselen van een trainingskamp en Air Raid Shelters van de voormalige communisten. Na een korte busrit vervolgen we onze wandeling naar Lan Hin Pum, waar we tussen een "knollenveld" van rotspartijen een picknick lunch gebruiken. De terugweg loopt via het hoofdkwartier van de communisten. In een Hmong-dorp stoppen we even om kennis te maken met de bewoners. Omdat er tijd genoeg tijd voor is, bezoeken we nog een klein museum over de tijd van de communisten in dit nationale park. Daarna terug naar onze bungalows.
Het eenvoudige ontbijt bestond uit 3 volkorencrackers met kaas en vier koppen bouillon. Als toetje had ik 6 koude kwarteleitjes en twee kleine banaantjes. Ik heb het erop volgehouden tot de lunch. Henny kwam als laatste uit zijn huisje en ging voor de bus staan wachten totdat ook wij uit onze huisjes kwamen. Maar wij zaten al in de bus. Totdat Henny het wachten zat was en maar in de bus stapte. " Oh zijn jullie hier".
Phu Hin Rong Kla omvat een tafelberg en zijn omgeving. Het hoogste punt is zo'n 1800 m en dus heerst daar een meer aangename temperatuur. Bovendien was het zeker tot en met de lunch regelmatig bewolkt en dat is ook lekker voor onze bolletjes. We hebben er de hele dag doorgebracht. Deels wandelend, deels ons in ons busje verplaatsend van wandelplaats naar wandelplaats.
In 1973 is er een massale opstand gekomen tegen het militaire dictatorschap in Thailand. Er werd drie jaar lang geexperimenteerd met democratie. Er waren dus een hoop stromingen die democratie propageerden. De rechtse partijen waren het daar niet mee eens en scheerden alle "andersdenkenden" over een kam: communisten. Een bekende monnik vond dat communisten niet tot het menselijke ras behoorden en dus was de beer los. Met de val van Saigon in 1975 kwam de angst en in oktober 76 explodeerde de situatie in Bangkok en werden mogelijk honderden studenten door rechtsen vermoord. Het leger installeerde een ultrarechtse regering en alle gematigden (waaronder de studenten) liepen over naar de Thaise Communistische Partij (CPT). De leuze was: alle communisten eruit. Het CPT vestigde zich met de belangrijkste posten in Phu Hin Rong Kla. Een dichtbeboste berg omringd door drie legerkommandanten die het over het algemeen niet eens waren met elkaar of met het plan van aanpak. De verdrijving van de communisten lukte dus niet erg. Uiteindelijk vonden de studenten dat het communisme niet de oplossing tot een democratie was en bovendien waren de gematigden nou niet bepaald enthousiast over het strenge regime van het communistische kader. Zeg je iets dat ons communisten niet bevalt? Durf je dat nog eens te zeggen? Ja? Dan kop eraf. Zelfs een bloementuintje aanleggen mocht niet. Ook de wapenleveranties aan de communisten vanuit Laos stopten op een gegeven moment en Mao Zse Toeng (China) was niet meer in de CPT geinteresseerd. Toen het Thaise leger in 1982 Phu Hin Rong Kla innam, was er geen communist meer te bekennen.
De belangrijkste vestigingen van de CPT op Phu Hin Rong Kla hebben we bezocht.
De Air raid shelters. De tafelberg is "gemaakt" van kilometers dik samengeperst zand. Ooit, lang, lang geleden is dit gebied een binnenzee geweest. Dit kalkzandstenen massief is in de loop der eeuwen wat opgebroken en geërodeerd. Daardoor zijn er smalle diepe groeven in het land. Ideaal als schuilplaats voor de communisten tegen een bomaanval van de regeringstroepen.
Militair en politiek trainingskamp. Dat bestaat uit een aantal houten hutjes. Niet zo groot en in elk hutje werd een "vak" onderwezen. Bij elk hutje staat een duidelijke toelichting in het Thais dus de precieze indeling weten we niet. Is ook niet belangrijk. Die politieke training was een politieke indoctrinatie. In dit deel stond ook een hut met tralies. En nogmaals, ben je het met het kleinste onderdeel van de leer niet eens: of je kop houden, of je kop gaat eraf. Bikkelhard.
Er was ook een grote open (rotsige) vlakte. Daar werden de bijeenkomsten gehouden voor toespraken, het zingen van communistische en Lenin- gerelateerde liederen, etc. Er staat nog steeds een luchtafweerkanon en het gebied werd omrand door overhangende rotsen (schuilplek bij bombardementen).
We zijn ook een stukje het altijdgroene woud ingelopen. Indrukwekkend. De bomen vormen lagen en op de grond is een niet dichte, maar wel groene begroeiing. Als er licht bij kan komen is die begroeiing gelijk voorzien van stekels. Wij kennen eikenbomen, beukenbomen, etc. De bomen hier dragen soortgelijke vruchten, maar heten uiteraard anders. In Thailand vinden we veel planten 'in het wild' die in Nederland het alleen binnenkamers of met veel zorg buiten goed doen. Denk bijvoorbeeld aan de kerstroos (rood en wit), de datura ofwel brugmansia met gigantische kelken en lekker ruikend, de aronskelk, gember en natuurlijk vele orchideeën. Bijzonder was de hoeveelheid varens. Laag op de grond, groeiend tot manshoog, in de bomen, maar ook op stam als boomvaren. Best bijzonder. De dames waren daar erg in geïnteresseerd en maakten daar veel foto's van. Henny en ik deden op dat onderdeel voor spek en bonen mee.
We hebben een flinke wandeling naar Lan Hin Pum gemaakt. Via prachtige rotsplateaus en langs de rand van de tafelberg. Fantastisch uitzicht, helaas was het nogal heiig dus we konden niet echt ver kijken. Ook langs de plek waar de communisten met een rode vlag gingen staan zwaaien als ze weer eens de regeringstroepen hadden verslagen. Op de bergketen aan de overkant zaten ook communisten en je moet je succesjes natuurlijk wel bekendheid geven. Nu staat er sinds een jaar een roestvrijstalen mast met de Thaise vlag in top. Lan Hin Pum is een rotsachtig terrein waar allemaal nagenoeg even hoge knobbels de bodem vormen. Omdat het er altijd waait zou het verlichting brengen aan malaria-patiënten. Er was ooit ook een ziekenhuis, maar dat is afgebrand. Daar hebben we een heerlijke picknicklunch verorberd. Een stuk kip in een gespeten bamboestokje gestopt en daarna geroosterd (koud geserveerd door Sjon). Koude PadThai en een stukje kleefrijst. Toe was er banaantjes en/of gefrituurde krekels. Henny en ik hebben ons tot de banaantjes beperkt.
Tot slot hebben we nog een bezoekje gebracht aan een Hmong dorp. Daar koffie en jasmijnthee gedronken en wat langs de velden gewandeld. Ze verbouwen daar kool. Nu is het winter en de boeren hebben niet zoveel te doen. Ook werden er macademianoten verbouwd. Er werden er een stel voor ons gehaald en met een flinke hamer en een kapmes geopend. Ziet er uit als kokosnoot zonder sap. Smaakte wel.
Zojuist hebben we weer in hetzelfde restaurantje gegeten als gisteren. We mochten ook kiezen voor een Koreaanse BBQ, maar dat hebben we in Lom Sak al gedaan en uit een aantal gerechtjes je honger stillen, vonden we toch aantrekkelijker.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
