Eerste werkdag 28 januari
Door: Adelbert en Annette
Blijf op de hoogte en volg Adelbert
28 Januari 2013 | Thailand, Ban Nong Hin
Verkorte versie
Tot na de middag regen. Rondleiding gehad. Alle troep en overtollige stenen (blocks) op de tweede woonlaag op de warande aan de voorkant gezet. Na de middag begonnen met alle blocks naar beneden te takelen. Avondeten in een tentje langs de weg.
Die hards
De gezichten achter de hotelbalie gisteravond kwamen Henny en mij bekend voor. Zo ook de bellboy van vanochtend. We houden hetzelfde ritueel aan als vorig jaar. Half zeven opstaan, zeven uur aan tafel en uiterlijk kwart voor acht in de hal. De bellboy of de balie zorgt dan voor een taxi als we alledrie beneden zijn. Gistermiddag reisde een van de Thaise stafleden van Lom Sak met ons mee naar Khon Kaen. Zij gaat daar in het tehuis werken. Zij heeft voor ons een kaartje getekend hoe we van het hotel naar de bouwplaats moeten rijden. Als de taxi er is, babbelt eerst de bellboy met de chauffeur en zegt waar we heen moeten. Het is in de buitenwijk Gota en niet alle taxichauffeurs kennen daar de weg. Henny zit naast de chauffeur en laat hem de tekening zien. Daardoor komen we tot nu toe steeds weer goed aan.
Annette had in 2011 een met onkruid dichtgegroeid rijstveld gezien. Henny en ik zagen in 2012 dat daar drie stukken minstens een halve meter waren opgehoogd, daar waar de gebouwen moeten komen te staan. Bij ons afscheid in 2012 lagen er vier plakken beton en op een plak stond een geraamte van een huis met muren van twee of drie stenen hoog. We zijn dus begonnen met een rondleiding.
Het twee woonlagen tellende jongenshuis heeft nog geen dak. In de onderste woonlaag worden de richels aangebracht om de plafondtegels aan te hangen. Metsel en stuukwerk is klaar. De bovenste woonlaag heeft alleen muren en ramen. De troep van het metselen moet worden opgeruimd en de overtollige blocks moeten naar beneden. Ron Tiller is bezig met sleuven maken voor de leidingen.
Het ernaast gelegen meisjeshuis is nog alleen maar een plak beton. Uiteraard bedekt met van alles: het is de werkplek van de lassers die bezig zijn het ijzerwerk voor dat gebouw in elkaar te lassen. Buiten het lassen worden er ook met veel herrie ijzeren balken op maat geslepen. Een bouwplaats heeft veel bouwgeluiden: lassen, slijpen, zagen, hameren, schreeuwen, enz. Maar ... geen radio.
Dan het Dutch House. Ziet er gaaf uit. De tegelvloeren zijn half gelegd, in de badkamer worden de muren van douches en toiletten getegeld, zo ook in de badkamer van de Mae. Als dat klaar is wordt het sanitair geplaatst. Alle elektriek is klaar en werkt. Een kamer en de badkamers moeten nog worden geverfd. Dat wordt onze klus als het tegelwerk klaar is. Momenteel wonen de Thaise medewerkers uit Lom Sak er door de week in.
De eetzaal/keuken/wasserij is echt een enorm gebouw. 41 bij 16 meter. Het metselen is gedaan, er is van binnen en buiten gestuukt. De ramen zijn geplaatst. De elektriciteitsleidingen zijn getrokken en steken uit de muur. Momenteel is men bezig met de plafonds af te werken.
Ik ben heel benieuwd wat ik te vertellen heb als we hier over veertien dagen weg gaan.
Onze eerste klus, de tweede woonlaag van het jongenshuis "kuisen". Alle troep zetten we op de warande aan de voorkant zo dicht mogelijk tegen de afgrond aan. Zonder reling. Van de week komt er een vrachtautootje en dan schuiven we het hele zootje zo vanaf de tweede woonlaag in de bak. De overtollige stenen (blocks) stapelen we zo netjes mogelijk op aan de trapkant van de warande. Die trap is me ook wat. Gemaakt van metalen balken en zonder leuning. Een trap waar je door de treden heen kan kijken vind ik al eng, laat staan als er ook nog geen leuning is waaraan je je vast kunt grijpen. Ik ga dus op handen en voeten naar boven en achterste voren ook weer op handen en voeten naar beneden. Ziet er raar uit, maar ze kunnen me wat. We hebben kamer voor kamer afgewerkt. Alle blocks netjes wegdragen, alle troep deels dragend, deels in de kruiwagen afgevoerd. Hout en metaal gescheiden van de rest. Alle kamers aangeveegd. We zijn tenslotte Nederlanders. Hier zijn we mee bezig geweest tot na de lunch en in een zacht regentje. Gelukkig geen koperen ploert op onze eerste werkdag in de Tropen. Maar je wordt ook zeiknat, maar anders.
Onze tweede klus was de warande aan de achterzijde kuisen. Gelukkig had men hier alle troep al in hoopjes bij elkaar geveegd. Er waren geen blocks. Dus met veger, schep, kruiwagen en bezem aan de slag. Dat ging dus erg snel.
De derde klus was de blocks naar beneden brengen. Ik had alleen de trap gezien en heb gelijk gezegd "mooi niet". Daar was begrip voor, want men had al een takeltje opgehangen. Een katrol met een stuk touw erdoor. Aan de ene kant een kleine pallet waar maximaal 4 blocks op konden en aan de andere kant waren er twee touwen naast elkaar aangeknoopt: kon je met twee man hijsen of laten zakken. Of ik beneden of boven wilde. Nou doe mij maar beneden. We beginnen met vier blocks. Dat was dus maar een keer. Als beneden staander moet je dus wel die vier blocks geconditioneerd kunnen laten zakken. Zo'n block weegt niet zo gek veel, zo'n drie en een halve kilo. Met het opruimen droegen de mannen er twee (drie was eigenlijk net teveel) en de dames droegen er een. Vier blocks veilig laten zakken leek mij na de eerste poging niet geslaagd. We hebben het dus met drie blocks per keer gedaan. De dames hielpen om beurten boven met het laden van het palletje, Allan zette het palletje overboord. Ik liet het pallet zakken. De andere dame haalde de blocks van het palletje en Henny stapelde ze op een grote pallet. We hebben er een videootje van gemaakt. Of het lukt om die op de blog te zetten, weet ik niet. Gaan we wel proberen. Totaal hebben we 700 blocks, dus 2,5 pallet naar beneden getakeld en daar zijn we tot net na de koffie op de tweede werkdag mee bezig geweest.
We zijn met zo'n vijftien vrijwilligers. Malcolm, Richard, Allan, Murray, Ron, Josh, Tod (gaat dinsdag weg), twee Australische meiden van 18 en de Thaise werknemers Sean, Deo, Sunny en Boonsili.
's Avonds hebben we met de Australiers gegeten in " the three ladies". een keukenblok langs de straat met slechts een paar gerechten. Er is lang niet zoveel vervoer beschikbaar als vorig jaar en wij zijn natuurlijk drie probleempjes: we willen na het eten graag terug naar het hotel. Taxi's mogen langs de weg buiten het centrum niet worden aangehouden. We moeten dus een taxi bestellen en de meeste chauffeurs weten het adres niet te vinden. Komen we later op terug, maar Richard reed en die zou ons bij het hotel afzetten. Was heel gezellig en Henny heeft nog nooit zo'n lekkere PadThai gegeten.
Tot na de middag regen. Rondleiding gehad. Alle troep en overtollige stenen (blocks) op de tweede woonlaag op de warande aan de voorkant gezet. Na de middag begonnen met alle blocks naar beneden te takelen. Avondeten in een tentje langs de weg.
Die hards
De gezichten achter de hotelbalie gisteravond kwamen Henny en mij bekend voor. Zo ook de bellboy van vanochtend. We houden hetzelfde ritueel aan als vorig jaar. Half zeven opstaan, zeven uur aan tafel en uiterlijk kwart voor acht in de hal. De bellboy of de balie zorgt dan voor een taxi als we alledrie beneden zijn. Gistermiddag reisde een van de Thaise stafleden van Lom Sak met ons mee naar Khon Kaen. Zij gaat daar in het tehuis werken. Zij heeft voor ons een kaartje getekend hoe we van het hotel naar de bouwplaats moeten rijden. Als de taxi er is, babbelt eerst de bellboy met de chauffeur en zegt waar we heen moeten. Het is in de buitenwijk Gota en niet alle taxichauffeurs kennen daar de weg. Henny zit naast de chauffeur en laat hem de tekening zien. Daardoor komen we tot nu toe steeds weer goed aan.
Annette had in 2011 een met onkruid dichtgegroeid rijstveld gezien. Henny en ik zagen in 2012 dat daar drie stukken minstens een halve meter waren opgehoogd, daar waar de gebouwen moeten komen te staan. Bij ons afscheid in 2012 lagen er vier plakken beton en op een plak stond een geraamte van een huis met muren van twee of drie stenen hoog. We zijn dus begonnen met een rondleiding.
Het twee woonlagen tellende jongenshuis heeft nog geen dak. In de onderste woonlaag worden de richels aangebracht om de plafondtegels aan te hangen. Metsel en stuukwerk is klaar. De bovenste woonlaag heeft alleen muren en ramen. De troep van het metselen moet worden opgeruimd en de overtollige blocks moeten naar beneden. Ron Tiller is bezig met sleuven maken voor de leidingen.
Het ernaast gelegen meisjeshuis is nog alleen maar een plak beton. Uiteraard bedekt met van alles: het is de werkplek van de lassers die bezig zijn het ijzerwerk voor dat gebouw in elkaar te lassen. Buiten het lassen worden er ook met veel herrie ijzeren balken op maat geslepen. Een bouwplaats heeft veel bouwgeluiden: lassen, slijpen, zagen, hameren, schreeuwen, enz. Maar ... geen radio.
Dan het Dutch House. Ziet er gaaf uit. De tegelvloeren zijn half gelegd, in de badkamer worden de muren van douches en toiletten getegeld, zo ook in de badkamer van de Mae. Als dat klaar is wordt het sanitair geplaatst. Alle elektriek is klaar en werkt. Een kamer en de badkamers moeten nog worden geverfd. Dat wordt onze klus als het tegelwerk klaar is. Momenteel wonen de Thaise medewerkers uit Lom Sak er door de week in.
De eetzaal/keuken/wasserij is echt een enorm gebouw. 41 bij 16 meter. Het metselen is gedaan, er is van binnen en buiten gestuukt. De ramen zijn geplaatst. De elektriciteitsleidingen zijn getrokken en steken uit de muur. Momenteel is men bezig met de plafonds af te werken.
Ik ben heel benieuwd wat ik te vertellen heb als we hier over veertien dagen weg gaan.
Onze eerste klus, de tweede woonlaag van het jongenshuis "kuisen". Alle troep zetten we op de warande aan de voorkant zo dicht mogelijk tegen de afgrond aan. Zonder reling. Van de week komt er een vrachtautootje en dan schuiven we het hele zootje zo vanaf de tweede woonlaag in de bak. De overtollige stenen (blocks) stapelen we zo netjes mogelijk op aan de trapkant van de warande. Die trap is me ook wat. Gemaakt van metalen balken en zonder leuning. Een trap waar je door de treden heen kan kijken vind ik al eng, laat staan als er ook nog geen leuning is waaraan je je vast kunt grijpen. Ik ga dus op handen en voeten naar boven en achterste voren ook weer op handen en voeten naar beneden. Ziet er raar uit, maar ze kunnen me wat. We hebben kamer voor kamer afgewerkt. Alle blocks netjes wegdragen, alle troep deels dragend, deels in de kruiwagen afgevoerd. Hout en metaal gescheiden van de rest. Alle kamers aangeveegd. We zijn tenslotte Nederlanders. Hier zijn we mee bezig geweest tot na de lunch en in een zacht regentje. Gelukkig geen koperen ploert op onze eerste werkdag in de Tropen. Maar je wordt ook zeiknat, maar anders.
Onze tweede klus was de warande aan de achterzijde kuisen. Gelukkig had men hier alle troep al in hoopjes bij elkaar geveegd. Er waren geen blocks. Dus met veger, schep, kruiwagen en bezem aan de slag. Dat ging dus erg snel.
De derde klus was de blocks naar beneden brengen. Ik had alleen de trap gezien en heb gelijk gezegd "mooi niet". Daar was begrip voor, want men had al een takeltje opgehangen. Een katrol met een stuk touw erdoor. Aan de ene kant een kleine pallet waar maximaal 4 blocks op konden en aan de andere kant waren er twee touwen naast elkaar aangeknoopt: kon je met twee man hijsen of laten zakken. Of ik beneden of boven wilde. Nou doe mij maar beneden. We beginnen met vier blocks. Dat was dus maar een keer. Als beneden staander moet je dus wel die vier blocks geconditioneerd kunnen laten zakken. Zo'n block weegt niet zo gek veel, zo'n drie en een halve kilo. Met het opruimen droegen de mannen er twee (drie was eigenlijk net teveel) en de dames droegen er een. Vier blocks veilig laten zakken leek mij na de eerste poging niet geslaagd. We hebben het dus met drie blocks per keer gedaan. De dames hielpen om beurten boven met het laden van het palletje, Allan zette het palletje overboord. Ik liet het pallet zakken. De andere dame haalde de blocks van het palletje en Henny stapelde ze op een grote pallet. We hebben er een videootje van gemaakt. Of het lukt om die op de blog te zetten, weet ik niet. Gaan we wel proberen. Totaal hebben we 700 blocks, dus 2,5 pallet naar beneden getakeld en daar zijn we tot net na de koffie op de tweede werkdag mee bezig geweest.
We zijn met zo'n vijftien vrijwilligers. Malcolm, Richard, Allan, Murray, Ron, Josh, Tod (gaat dinsdag weg), twee Australische meiden van 18 en de Thaise werknemers Sean, Deo, Sunny en Boonsili.
's Avonds hebben we met de Australiers gegeten in " the three ladies". een keukenblok langs de straat met slechts een paar gerechten. Er is lang niet zoveel vervoer beschikbaar als vorig jaar en wij zijn natuurlijk drie probleempjes: we willen na het eten graag terug naar het hotel. Taxi's mogen langs de weg buiten het centrum niet worden aangehouden. We moeten dus een taxi bestellen en de meeste chauffeurs weten het adres niet te vinden. Komen we later op terug, maar Richard reed en die zou ons bij het hotel afzetten. Was heel gezellig en Henny heeft nog nooit zo'n lekkere PadThai gegeten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
