Heenreis 13 en 14 januari

Zo het is 11.45 en we zitten al op Don Muang. De piloot vond het nodig om erg snel te vliegen (we zullen wel een flinke staartstorm gehad hebben). Een vrijwel gladde vlucht gehad, waarbij we zo nu en dan in slaap werden gewiegd. Het was helaas net te intensief om daarvan onder zeil te gaan. We arriveerden een half uur tot drie kwartier eerder op Bangkok. De douane was een fluitje van een cent. We hebben er vroeger wel eens een uur staan wachten. Het is dat een dame met kinderen vragen had aan de persoon die de vooraf in het vliegtuig ingevulde immigratiekaarten controleerde en haar kinderen versperden de doorgang. Twee douaniers hadden helaas niets te doen, dus eigenlijk hebben we vanuit het vliegtuig in één ruk door kunnen lopen naar de bagageband. Maar let wel we vlogen met de KLM en kwamen dus pas om 09.47 op Bangkok aan. De koffers waren er ook vlot en toen op naar exit drie: de shuttlebus. Instapkaarten van AirAsia naar Khon Kaen laten zien, instappen en gelijk reed de bus weg. 65 minuten later stonden we op Don Muang. Ons vliegtuig gaat pas om 17.35, dus we zitten hier nog wel even.

Voor we hier aankwamen heeft Henny ons netjes op station Zoetermeer afgezet. Onderweg naar Den Haag was er in de trein een dame erg nieuwsgierig waar we naartoe gingen. “Oh vrijwilligerswerk in kindertehuizen in Thailand, wat interessant”. Dus voor die de trein verliet had ik haar een briefje met mijn blogadres in de hand gefrommeld. Tijdens ons diner in de KL 0875 raakte ik aan de praat met de stewardess. “Oh wat leuk, vrijwilligerswerk, waar gaat u dat doen in Thailand?” Dus die heeft een briefje met de sites van ons, Australië en mijn blog in haar uniformzak zitten. Ik ben heel benieuwd of zulke contacten nog iets opleveren.

We hebben vermoeid en slaperig de middag doorgebracht met thee, smoothies, puzzelen, niets ziende voor ons uit staren en uiteindelijk de koffers inleveren en boarden. Ook deze piloot had haast en kwam ongeveer 5 minuten eerder aan in Khon Kaen.

In Khon Kaen is niets veranderd. Rob Dunk, de grote baas van Mercy International, stond ons op te wachten op het vliegveld. Het Bussarakam hotel had voor ons dezelfde kamers als altijd op de derde verdieping. De bellboy werkt hier nu al negen en een half jaar. De ladyboy achter de desk hebben we nog niet gezien. ’s Avonds is er nog steeds in de caféruimte elke avond een dame die samen met wat begeleiding ervoor zorgt dat je elkaar beslist niet kunt verstaan. Wij laten onze thee dan ook weer in de hal bezorgen. De stoepen zijn nog steeds een gevaar, vooral ’s avonds, door de oneffenheid of door gatvorming of omgekiepte grote tegels. De rode sportwagen in de showroom is nog steeds niet te koop en we hebben lekker Thais gegeten in een Thais restaurant. Ik had weer “no have” waardoor Annette haar bord half leeg was voordat mijn eten uit de keuken kwam. Er waren een aantal grote groepen, dus veel herrie en gezelligheid. De eerste Thaise hap zit er dus al in. Voelt weer goed.

Rob had nog wat interessante mededelingen. Sinds kort is er een baby (nu 4 of 5 weken) op dit centrum. Geen HIV=baby want die worden nog maar zelden gemaakt. Meestal slikken de aankomende ouders al medicijnen tegen HIV waardoor er geen/weinig HIV=baby’s meer worden geboren. Een gunstige ontwikkeling. Angela de Australische steun en toeverlaat voor het Thaise hoofd van deze vestiging gaat vrijdag naar Bangkok en brengt twee nieuwe kinderen mee. Een baby’tje en een meisje van twee jaar. De nieuwbouw gaat dus langzaam gevuld worden.

Angela heeft morgen voor ons een schildersklus (als ze vandaag de verf heeft gekocht). Morgen gaan we eerst bij de resten van het oude centrum kijken, geld pinnen en dan op naar de schildersklus. Oh, ja Henny, Tim en Steph uit Ierland zijn er ook (zie de verslagen van 2012). Morgenavond gaan we uit eten met de inwoners van het Dutch House. Overmorgen gaan we met een huurbusje samen met Rob naar LomSak.

Het weer is voor ons prima, niet te warm, 24 graden Celsius overdag, 's nachts 14. Ze vinden het hier zelfs koud! Maar voor ons is het prettig acclimatiseren.